30 mei 2020
Vandaag zouden 30-40 leden van de
familie Welling, die oorspronkelijk uit Amersfoort afkomstig is, bijeenkomen in
kerkelijk centrum “De Brug” in Amersfoort. De
geplande bijeenkomst zou plaatsvinden ter gelegenheid van de presentatie van
mijn nieuwste boek met de titel “De Amersfoortse familie Welling”.
De presentatie van het boek zou
de aanleiding zijn om met veel bekende en onbekende familieleden bijeen te
komen. Oude relaties zouden opgepoetst kunnen worden, nieuwe relaties zouden
voortvarend uit de startblokken kunnen komen. Het zou een feestelijke
bijeenkomst worden.
 |
|
Het boek "De
Amersfoortse familie Welling"
|
Tijdens de jaarlijkse
(achter)nevendag in Amsterdam in 2018 lanceerde ik het voorstel een
genealogisch boek te maken over de familie Welling. De aanwezige neven
reageerden enthousiast. Meer dan een jaar heb ik gewerkt om de droge
genealogische feiten op een aantrekkelijke wijze te op een rijtje te zetten.
Zoveel mogelijk afbeeldingen waren daarvoor nodig, en, als het enigszins kon,
bij zoveel mogelijk personen een aansprekend verhaal om de betreffende persoon
beter uit de verf te doen komen. Ik heb diverse familieleden benaderd om de
feiten die ik wilde presenteren op hun juistheid te controleren. Van hen kwamen
de eerste reacties op de inhoud:
“Je bent er maar druk mee. Knap en
verbazingwekkend waar je al de informatie vandaan gehaald hebt. Ik heb het met
veel belangstelling gelezen.”
“Je bent
goed bezig.”
“Overigens een mooi en indrukwekkend
boekwerk.”
Deze reacties vormden voor mij
een stimulans om door te gaan. Toen ik de
inhoud bijna compleet had en ervan overtuigd was, dat er geen onjuistheden in
het uiteindelijke boek zouden komen te staan, benaderde ik neef Marco Welling,
omdat hij door zijn werk verstand heeft van vormgeving. Marco ging aan de slag
en legde mij enige tijd later een vormgeving voor die mij zeer aansprak.
Diverse keren hebben we de inhoud heen en weer gemaild om een lange rij (typ)fouten
in de tekst te verbeteren.
In de tussentijd liet ik mijn gedachten
erover gaan hoe ik het boek zou willen publiceren. Zou ik in zee gaan met een
uitgever? Dat zou als voordeel hebben, dat een grote oplage mogelijk zou zijn
door verkoop aan derden, maar een groot nadeel was, dat ik dan van alle levende
personen, die in het boek genoemd worden, schriftelijke toestemming zou moeten
krijgen voor publicatie van hun gegevens om niet in strijd met de regels voor
privacy te handelen. Dat zou voor mij heel veel werk betekenen en lang gaan
duren.
Ik was er al snel uit, dat het
boek in eigen beheer uitgegeven moest gaan worden en alleen te koop moest zijn
voor familieleden. Geen problemen met de privacyregels.Hoe doe je dat een boek
uitgeven in eigen beheer? Ik moest een drukker vinden die het boek wilde
drukken voor een prijs onder € 30, want, wanneer het boek duurder zou
uitvallen, dan vreesde ik voor een geringe afname. Een volgend probleem was de
financiering van het drukken. Zou er iemand bereid zijn dat te willen
voorfinancieren? Die persoon was er niet en ook ik wilde het daaraan verbonden
risico niet lopen, wat betekende, dat de belangstellende familieleden vooraf
zouden moeten betalen. Een bijkomend probleem was, dat de drukkosten erg
afhankelijk zijn van de oplage. Hoeveel boeken zou ik kwijtraken?
Ik stuurde een eerste mailing
naar alle familieleden van wie ik emailadressen heb. Uit de reacties kon ik
opmaken, dat er belangstelling was voor ca. 50 boeken en dat de familieleden
bereid waren vooraf te betalen. Met die gegevens vroeg ik drie drukkers offerte
te maken. Slechts een drukker offreerde een prijs onder € 30 voor 50 boeken.
Met die partij ging ik in zee. Daarna stuurde ik een email rond met het verzoek
aan de belangstellenden het verschuldigde bedrag naar een speciaal daarvoor
geopende rekening over te maken. Het geld kwam vlot binnen, dus kon ik de
drukker opdracht geven het boek te maken.
Ik sprak met de drukker af, dat
het boek voor 1 mei gereed zou zijn, want twee dagen later zou ik met mijn
vrouw op vakantie gaan. Ik benaderde neef Wim Welling om mij te helpen met de
organisatie van de bijeenkomst in Amersfoort, waar ik het boek zou presenteren.
Wim ging voortvarend aan de slag en had in korte tijd met kerkelijk centrum “De
Brug” de nodige afspraken gemaakt. Intussen bereidde ik me voor op het verhaal
dat ik bij de presentatie zou willen houden: een korte introductie op het boek,
vooral bedoeld om de structuur van het boek duidelijk te maken.
 |
|
Geplande lezing
bij de presentatie van het boek "De Amersfoortse familie Welling"
|
En toen nam het coronavirus de
wereld in zijn macht. Grote bijeenkomsten werden verboden, de horeca ging op
slot. We moesten de geplande bijeenkomst in Amersfoort op 30 mei afzeggen. Dat
had grote gevolgen! De meeste familieleden zouden de bestelde boeken in Amersfoort
overhandigd krijgen. Slechts een drietal personen had mij gevraagd het boek
naar hen op te sturen, omdat ze op 30 mei niet in Amersfoort aanwezig konden
zijn.
Nu de bijeenkomst niet door kon
gaan, moest ik iedereen de boeken gaan toesturen. Ik sprak met de drukker af,
dat ik de boeken daar zou komen ophalen. Zo stond er opeens een stapel dozen
met boeken in mijn werkkamer.
 |
|
Stapel dozen met
boeken
|
Ik stuurde een email naar alle
belangstellenden met de mededeling, dat ik de boeken zou opsturen en wat de
daaraan verbonden kosten zouden zijn voor verpakking en porto. Ik verzocht hen
tegelijk dat bedrag zo spoedig mogelijk over te maken. Ook dat liep weer vlot.
Een paar dagen achter elkaar leverde ik bij Primera de nodige boeken af voor
verzending. Snel werd mij duidelijk, dat het bij Post.nl erg druk was met de
verzending van pakketten, door het coronavirus bestelde iedereen van alles
online.
Al gauw kwamen de eerste reacties
op het boek binnen:
“Wat een werk en uren zal dat gevraagd
hebben. Ik zal me er zeker in
verdiepen, altijd leuk om bekende gezichten terug te zien.”
“Wat een verrassingspakket. De
familiegeschiedenis, onze erflaters en nageslacht, prachtig gedocumenteerd.
Weerslag van noeste arbeid en zorgvuldig onderzoek. Daarvoor veel dank en
uiteraard ook voor de esthetisch aantrekkelijke lay-out van Marco Welling.”
“Het boek ziet er fraai uit, mijn
complimenten en mijn dank voor het vele werk dat je eraan hebt gehad.”
Er kwamen ook twee reacties
binnen, die me wezen op enkele onjuistheden in het boek. Pijnlijk, ondanks alle
betrachte zorgvuldigheid. Ik heb de mensen die me op de fouten wezen beloofd
die fouten recht te zetten is een email naar alle familieleden die boeken
hebben afgenomen. Wanneer ik alle boeken kwijt ben – enkele familieleden wilden
de bestelde boeken graag persoonlijk afhalen – gaat de betreffende email de
deur uit.
Anderhalf jaar geleden lanceerde
ik het plan voor de uitgave van een boek met de genealogie van de Amersfoortse
familie Welling. Inmiddels is het boek gedrukt en staat het bij tal van
familieleden in de boekenkast. Hoe is me dat bevallen een boek in eigen beheer
uitgeven? Op zich goed, maar uitgeven in eigen beheer betekende veel
administratie, zeker omdat voorfinanciering onmogelijk bleek. De maatregelen
rond corona vergrootten de administratieve last nog aanzienlijk. Ik heb het
allemaal met plezier gedaan. Ondanks de paar fouten is het een mooi boek
geworden over de geschiedenis van onze familie. Ik ben er erg trots op.
Tiel, 30 mei 2020