Genealogisch blog 393

Postuum eerbetoon

In Genealogisch blog 209 van 4 augustus 2017 heb ik uitvoerig verteld over mijn oom Bert Wunderink, de vrouw van mijn tante Noortje Welling. In dat verhaal vermeldde ik terloops, dat Bert in de jaren ’50 van de vorige eeuw strips heeft getekend voor kranten.Ik wist toen nog niet hoe die strips heetten en in welke krant ze werden gepubliceerd.

Niet zo gek lang geleden kreeg ik van een lezer van mijn Genealogisch blog een reactie op dat verhaal over Bert Wunderink. Hij wist mij te vertellen in welke krant Bert zijn strip had gepubliceerd en hoe die heette. Kijk maar op Delpher, werd mij aangeraden. En dat deed ik dus.

De strip had als titel “Bram en Sijm en de bende van Zwarte Dolf” en ging over twee journalisten, die in aanraking kwamen met de bende van Zwarte Dolf. De strip werd in 1953 in verschillende kranten opgenomen, zoals het Noordhollands Dagblad. Het verschijnen van de strip had ook iets te maken met de Watersnoodramp van 1953.

De strip Bram en Sijm en de bende van Zwarte Dolf door Bert Wunderink

Deze lezer vertelde mij in een mailtje, dat hij mijn Genealogischge blogs over Bert Wunderink en zijn vrouw Noortje Welling door gestuurd had naar iemand anders, die ook zeer geïnteresseerd was in het werk van Bert en vooral in zijn strip.

Hedenmorgen ontving ik het bericht, dat een korte biografie over Bert is opgenomen op de website “Lambiek comiclopedia”, ’s werelds grootste database met biografieën van stripschrijvers van over de hele wereld, die begonnen werd door Kees Kousemaker (1942-2010) in de Amsterdamse Kerkstraat 104 en tegenwoordig gevestigd in de Koningsstraat op nummer 27.

Ik beschouw de opname van de biografie over Bert, die grotendeels gebaseerd is op gegevens die van mij afkomstig zijn, als een postuum eerbetoon aan hem. Een erkenning van zijn werk als striptekenaar en -schrijver, maar ook van zijn andere werk zoals schilderijen en etsen. Bert zelf zou erom glimlachen, hij hield – bescheiden als hij was – niet zo van uiterlijk vertoon.

Ik vind het jammer, dat ik niet weet waar al het werk van Bert terecht is gekomen na zijn overlijden. Eigenlijk ben ik van mening, dat het in een museum zou thuis horen, zodat iedereen daarvan kan genieten.

Tiel 8 oktober 2019