Genealogisch blog 394

Diplomaat en leermeester

Toen Gerrit von Haeften ging werken in dienst van het Ministerie van Buitenlandse Zaken van Bondsrepubliek Duitsland, volgde hij het voetspoor van zijn vader. Gerrit was, echter, in 1926 niet met zijn ouders meegereisd naar Columbia, toen zijn vader de nieuwe Duitse consul werd in Bogota. Gerrit zelf schopte het tot een van de hoogste rangen binnen het naoorlogse Ministerie van Buitenlandse Zaken van Bonds Republiek Duitsland. 

Gerrit von Haeften

Gerrit Karl Gustav Ernst (Gerrit) von Haeften werd op 20 mei 1899 in Belijn-Charlottenburg geboren als oudste kind en enige zoon van Gustav Ernst Enno von Haeften (1869-1928) en Hedwig Martha von Nostitz (1873-1957). Na de middelbare school ging Gerrit rechten studeren. Daarna vond hij werk bij het toenmalige Duitse Ministerie van Buitenlandse Zaken, waar hij aanvankelijk tot de consulaire staf behoorde.

Het is mij niet bekend wanneer Gerrit in het huwelijk trad met Edith Albrecht, die op 26 september 1914 werd geboren in Frankfurt am Main. Haar ouders waren Fritz Albrecht en Elisabeth Rodewald. Gerrit en Edith kregen twee zonen, Klaus van 8 mei 1939 en geboren in Dipling-Berlijn in Duitsland en Hasso, die op 11 september 1942 in Basel, Zwitserland, werd geboren.

Het is opvallend, dat Gerrit al 40 jaar was toen zijn eerste kind ter wereld kwam. Mogelijk had dat te maken met het leeftijdsverschil van 15 jaar met echtgenote Edith.

 

Edith en Gerrit von Haeften met hun jongste zoon Hasso

Klaus Enno werd advocaat bij een verzekeringsmaatschappij in München. Hij trouwde twee keer, eerst in 1961 met Ursula Zink, met wie hij drie dochters kreeg. In 1970 trad Klaus, na de scheiding van Ursula, voor de tweede keer in het huwelijk. In 2001 stelde hij zich voor de FDP kandidaat voor het Landesparlement van Baden Würtenberg.

Hasso Frits Gustav, die in München in 1989 aan kanker overleed, trad in 1983 in het huwelijk. Zijn vrouw heeft zich tot het hoogste niveau bekwaamd in Feng Shui na haar studie kunstgeschiedenis en psychologie. Hasso was vader van een dochter. Hij is begraven in Ettelried.

Vlak na de geboorte van zijn oudste zoon werd Gerrit aangesteld als consul in Basel. Begin 1944 werd het Duitse consulaat omgezet in een consulaat generaal. Gerrit heeft met zijn gezin de gehele Tweede Wereldoorlog in Zwitserland doorgebracht. Voordat hij in Basel werd aangesteld, was Gerrit consul in Cairo in Egypte.

Na de oorlog klom Gerrit bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Bonn op tot directeur, een benoeming die hij in 1961 verkreeg. Hij was bij na-oorlogse Ministerie van Buitenlandse Zaken begonnen op de juridische afdeling en kreeg daar te maken met de Zwitserse eis aan de Bondsregering om compensatie te betalen voor geleden schade tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was immers consul generaal in Basel geweest. De Zwitsers betoogden, dat West Duitsland daartoe volkenrechtelijk verplicht was. Gerrit echter trok dat in twijfel, omdat de Bondsregering niet verantwoordelijk kon worden gehouden voor schade, die geleden was door organen van Hitler-Duiotsland buiten het grondgebied van het huidige West Duitsland. De Zwitsers stemden uiteindelijk daarmee in.

Gerrit von Haeften ondertekende een verdrag namens BRD (foto: Bundersarchiv)

In 1961 ondertekenden Gerrit en de Ierse ambassadeur in West Duitsland, William Warnock (1911-1986), een verdrag tussen BRD en Ierland over gastarbeiders.

In de hoedanigheid van Directeur bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken was Gerrit in 1962 als plenipotentiaris gedelegeerd bij de EEG, de voorloper van de EU. Een volgende functie was vertegenwoordiger van Bondsrepubliek Duitsland bij de Verenigde Naties. In die functie ondertekende hij namens de BRD het protocol voor de verplichte regeling van geschillen tussen landen. Hij was vervolgens geruime tijd afdelingschef bij de EEG in Strassbourg.

Op het toppunt van zijn carrière in 1967 oefende Gerrit de functie uit van Chef van het Kabinet van de Westduitse Minister van Buitenlandse Zaken. Namens de Bondsrepubliek ondertekende hij toen weer verschillende verdragen, o.a. met Griekenland.

In de herfst van zijn carrière was Gerrit als diplomaat niet meer actief. Hij ging zich toeleggen op het opleiden van jonge diplomaten en onderzocht de selectie- en opleidingprocedures voor medewerkers van het Ministerie van Buitenlandse Zaken in de VS, Groot Brittannië en Frankrijk.

 

Nieuwsbrief Department of State 1966

Voor zijn verdienstelijke werk in de diplomatieke dienst is Gerrit in Nederland gedecoreerd met de eremedaille in goud van de Orde van Oranje Nassau.

Na zijn pensionering bleef Gerrit zich inzetten voor de opleiding van diplomaten in dienst van het Westduitse Ministerie van Buitenlandse Zaken. Hij voerde daarover overleg met hoge ambtenaren op State Department in de VS om na te gaan hoe diplomaten in de VS werden opgeleid.

Samen met Klaus Curtius (*1906) schreef Gerrit een boek, uitgegeven door Metzner, over de na- en bijscholing van hogere ambtenaren bij de Ministeries van Buitenlandse Zaken in de VS en in West Duitsland. Curtius, die in 1958 in Calcutta en in 1965 in New York de functie van consul generaal van West Duitsland uitoefende, was voor Gerrit geen onbekende. Curtius was de broer van Barbara, die met zijn neef Hans Bernd von Haeften getrouwd was.

Gerrit von Haeften overleed op 6 april 1971 in Kirchzarten in Duitsland. Hij was toen 71 jaar oud. Zijn echtgenote Edith Albrecht is overleden in 1990 op 76-jarige leeftijd.

Tiel, 10 oktober 2019