Diplomaat
Op een water in de omgeving van
Bogota, de hoofdstad van Colombia, landde op 30 oktober 1923 een watervliegtuig
met aan boord de nieuwe Duitse consul, zijn vrouw en zijn jongste dochter. Na
een lange en weinig comfortabele reis hadden ze eindelijk de plaats van bestemming
bereikt. Met ingang van het nieuwe jaar zou de consul zijn functie gaan uitoefenen.
De zoon en oudste dochter van de nieuwe consul waren in Europa achtergebleven.
De nieuwe Duitse consul bleef in dienst tot 13 november 1926, omdat hij op dat
moment zijn pensioen had aangevraagd. Hij werd opgevolgd door Rudolph Oscar
Steinbach (1867-na 1941), die voor die tijd consul generaal in Chicago was
geweest. De Nieuwe Rotterdamsche Courant van 13 november 1926 maakte melding
van deze veranderingen in de Duitse diplomatieke dienst.
NRC d.d. 13-11-1926
|
De nieuwe Duitse consul in Bogota
in 1923 was Gustav Ernst Enno (Gustav) von Haeften, die op19 april 1860 in
Hannover geboren was. De ouders van Gustav waren August Friedrich Karl Julius
von Haeften (1832-1870) en Elisabeth Digna Adriana von Hochwächter (1840-1916). In Genealogisch
blog 185 van 20 april 2017 heb ik de levensloop van vader August
beschreven. Gustav was de op een na jongste zoon van August Friedrich Karl
Julius von Haeften en Elisabeth Digna Adriana von Hochwächter. De jongere broer van Gustav was Johannes
Maximilian Gustav von Haeften (1870-1937), die later tijdens de Eerste Wereldoorlog
bekend werd door zijn onenigheid met de Keizer Wilhelm II over de tweefrontenoorlog
en in de jaren ’30 van de vorige eeuw als schrijver van de officiële Duitse
geschiedenis van de Eerste Wereldoorlog. Gustav had nog een oudere zus, Agnes
Eugenie, die in 1919 overleed. Meer is mij van haar niet bekend. Daarnaast had Gustav
nog twee oudere broers, van wie de oudste al een maand na zijn geboorte in 1864
overleed. De andere broer heeft Gustav ook niet gekend, want die overleed 5 maanden
na zijn geboorte in 1868.
Aankomst in Bogota
van Gustav von Haeften (geheel rechts), zijn vrouw en dochter
|
Gustav studeerde rechten en trad
na zijn studie in dienst van het Duitse Ministerie van Buitenlandse Zaken. Hij
wilde de diplomatieke dienst in. Om dicht bij zijn werk te zijn, koos hij ervoor
om in Weimar te gaan wonen. In 1898 trad Gustav in het huwelijk met de toen
25-jarige Elisabeth Hedwig Martha (Ellie) von Nostitz, die in 1873 in Weimar
was geboren. Zij was de dochter van Ernst Ludwig August von Nostitz en Hedwig
von Minckwitz. Het paar kreeg drie kinderen. Zoon Gerrit Karl Gustav Ernst van
20 mei 1899 koos ook voor werken bij de diplomatieke dienst van het Ministerie
van Buitenlandse Zaken van Duitsland. Na de oorlog was hij in 1963 de vertegenwoordiger
van de Bondsrepubliek Duitsland bij de Verenigde Naties, waar hij het protocol
voor de verplichte regeling van geschillen tussen landen ondertekende, en
daarna bij de EU in Straatsburg. In 1967 werd hij chef van het Kabinet van de
Duitse Minister van Buitenlandse Zaken. In die functie heeft hij, namens de
Bondsrepubliek, een verdrag met Griekenland ondertekend. Hij was coauteur van
het door Metzner uitgegeven boek “Die
Nachwuchsausbildung für höheren Auswärtigen Dienst der BDR und der VS” over de
opleiding van hogere diplomaten in Duitsland en de VS. Gerrit trad in het
huwelijk met Edith Albrecht, van wie hij na een aantal jaren ook weer scheidde.
Hij overleed in 1971 op 71-jarige leeftijd. Hij liet twee zonen na.
Na Gerrit kregen Gustav en Ellie
twee dochters. De oudste van hen was Marie Elisabeth (Marlies) van 1902. Zij
overleed in 1942 zonder gehuwd te zijn geweest. Tweede dochter Sibilla Theodora
Johanna van 1907 ging in 1923 met haar ouders mee naar Bogota. Sibilla trad ook
nooit in het huwelijk. In Berlijn heeft ze een familiegraf laten aanleggen,
waarin ze zelf, na haar overlijden, niet begraven werd, omdat ze inmiddels naar
elders verhuisd was. Niemand in haar omgeving wist van het bestaan van het
familiegraf. Sibilla stierf in 1975.
Familie von Haeften
in 1923, geheel links August, zittend tweede van rechts Hans
|
Bogota was niet de eerste
buitenlandse post, waar Gustav werkte, dat was Napels. Hij berichtte in 1918
aan de Duitse Regering, dat tijdens de Eerste Wereldoorlog de Italiaanse bevolking
in en rond Napels beschikte over een toenemende mate van zelfbewustzijn door de
bezetting van Zuid Tirol en delen van Slovenië.
Gustav liet Berlijn ook weten,
dat Duitsland door moest gaan met de financiële ondersteuning van het
Zoölogisch Station in Napels, omdat het station in belangrijke mate wetenschappelijke
bijdragen van hoge kwaliteit leverde aan de kennis omtrent de flora en fauna in de wereldzeeën. Ook Nederland ondersteunde
het Station.
Zoölogisch Station
Napels in 1890
|
Nog geen twee jaar na zijn
pensionering overleed Gustav in Potsdam op 7 januari 1927, hij was toen 58 jaar
oud. Zijn stoffelijke resten werden overgebracht naar Xanten bij Kleef, de
bakermat van de familie. Daar werd hij begraven in het nieuwe familiegraf op
het plaatselijke kerkhof. Later werden zijn dochters Marlies en Sibille
eveneens in het graf bijgezet.
Familiegraf van
August von Haeften in Xanten
|
Echtgenote Ellie was 84 jaar oud,
toen ze op 11 augustus 1957 in Bonn overleed. Ook haar stoffelijke resten
werden naar Xanten overgebracht om daar bij haar echtgenoot en dochters ter aarde
besteld te worden in het familiegraf.
Tiel, 31 augustus 2018
Geen opmerkingen:
Een reactie posten