Genealogisch blog 337

De burgemeester

Als kleine jongen logeerde ik vroeger in de schoolvakanties met enige regelmaat bij de ouders van mijn vader op de Hogeweg in Amersfoort. Opa en oma aten ’s middags altijd warm. Dat was vreemd voor mij, want dat deden we thuis niet in verband met het werk van mijn vader, die was tussen de middag nooit thuis. Ik herinner me nog, dat ik die weeë lucht van te lang gekookt eten ’s morgens bij opa en oma beslist geen pretje vond.

De leuke tijd voor mij als  kleinkind brak ’s middags aan, wanneer ik met opa mee mocht naar de bejaarden soos, waarvan opa de voorzitter was. Op de soos achter Sint Aegten naast de kerk op ’t Zand leerde ik van opa biljarten. Dat kon opa zo goed! Hij liet mij mijn gang gaan in het vrije spel en speelde zelf tien over rood.

Ik wandelde altijd met opa naar de soos, vanaf de Hogeweg naar de stad een dikke drie kwartier lopen. Tijdens die wandelingen vertelde opa ronduit, over de geschiedenis van Amersfoort, over zijn broers en zusters. Vele jaren later ben ik me gaan realiseren, dat opa het altijd had over zijn broers en zussen die nog in Amersfoort woonden of die in Amsterdam woonden, zoals Dirk, Leo en Frans, Anna en Cor, bij wie hij altijd langs ging wanneer hij bij ons aan het klussen was. Slechts zelden had opa het over zijn broer in Bussum en zijn bakkerij. En voor zover ik het kan terughalen heeft opa nooit gesproken over zijn broer Kees. Die was blijkbaar, omdat hij onder de grote rivieren ging wonen, uit de belevingswereld van opa verdwenen. Onder de grote rivieren wonen stond voor opa zo ongeveer gelijk aan in het buitenland wonen. Zijn wereldje reikte niet veel verder dan Amersfoort en Amsterdam, waar wij woonden.

Kees kreeg bij zijn geboorte op 5 januari 1881 de namen Hendrikus Cornelis. Zijn vader heeft er zelf voor gezorgd, dat hij onder die namen in de burgerlijke stand werd opgenomen. Kees trouwde in 1906 met de uit Arnhem afkomstige Maria Nowee. Kees en Maria vestigden zich in het Brabantse Roosendaal, waar in de volgende jaren al hun kinderen ter wereld kwamen: drie meisjes en drie jongens. Kees werkte als conducteur bij het spoor bij de Hollandsche IJzeren Spoorweg Maatschappij (HIJSM).

Hendrikus Cornelis Welling

Het jongste kind van Kees en Maria was zoon Hendrikus Cornelis jr., die op 12 augustus 1916 het eerste levenslicht zag. Junior kreeg de roepnaam Henk. Na de lagere school ging Henk naar het gymnasium. Na het behalen van het diploma ging hij aan de slag op het plaatselijke kantoor van de Rotterdamsche Bank. Na een jaar werd hij opgeroepen voor de militaire dienst.

Toen hij afzwaaide werd Henk volontair bij de gemeente Wouw. Het openbaar bestuur lonkte ook naar Henk, net als bij vele andere familieleden. Deel uitmaken van het openbare bestuur zit de Wellingen kennelijk in het bloed. De familie telt verschillende raadsleden en personen die zich daarvoor kandidaat hebben gesteld. Bij een paar ministeries in ’s Gravenhage hebben Wellingen zich op kunnen werken tot zeer hoge posities. Opvallend daarbij is, dat de Wellingen meestal lid waren van politieke partijen links van het midden.

Henk kreeg in Wouw al gauw de status van ambtenaar en functioneerde als controleur van de steunverlening. Op 27 november 1942 trad hij in het huwelijk met Johanna Petronella Cornelia Vriends, die toen, net als Henk, 26 jaar oud was. Johanna was de dochter van Johannes Leonardus Vriends en Joanna Francisca Maria van Amelsfort. Niet lang na de inzegening van hun huwelijk moest Henk onderduiken, het was oorlog, vermoedelijk om te ontkomen aan de Arbeitseinsatz.

Henk bleef tot april 1949 werken in dienst van de gemeente Wouw. Op 23 april 1949 droeg Bonds Republiek Duitsland Elten aan Nederland over ter compensatie van de Duitse bezetting van Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Henk zag hierin een kans zijn carrière een flinke boost te geven en solliciteerde naar de functie van secretaris van drostambt Elten. Elten werd na de overdracht geen nieuwe Nederlandse gemeente, maar kreeg de bestuurlijke vorm van een drostambt. Toen Elten op 1 augustus 1963 weer in handen kwam van BRD, verviel Henks functie. Hij aanvaarde toen voor ongeveer een jaar de baan van hoofd van het bureau, dat verantwoordelijk was voor de afhandeling van de financiële administratie van het voormalige drostambt. Dat bureau was gevestigd in Zevenaar. 

Aankomst van Henk welling en zijn gezin bij zijn installatie tot burgemeester

In april 1964 volgde de benoeming van Henk tot burgemeester van Waspik, dat gelegen was in de Noordoost hoek van de provincie Noord Brabant, vlakbij Waalwijk. Tot aan zijn pensionering in september 1981 is Henk burgemeester van Waspik gebleven. Voor zijn vele verdiensten ontving hij in 1980 de benoeming tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

De installatie tot burgemeester in Waspik, Henk en zijn gezin van acht kinderen

Henk en Johanna kregen acht kinderen, zeven dochters en een zoon, van wie mij niet meer bekend is als hun roepnamen, die vermeld staan bij de hier afgebeelde foto’s van de installatie tot burgemeester. Alle andere gegevens ontbreken mij. Misschien wel omdat mijn grootvader het nooit tegenover mij over zijn broer Kees had. Hopelijk kan een van de kinderen of kleinkinderen van Henk mij de betreffende genealogische data verschaffen. Daarmee zou een grote witte vlek in mijn stamboom van de familie Welling ingevuld kunnen worden.

Hendrikus Cornelis (Henk) Welling is overleden op 11 juli 2002, hij was toen 85 jaar oud. Echtgenote Johanna stierf op 16 maart 2008 op 88-jarige leeftijd.

Tiel, 13 december 2018