Gevraagd
Ten gevolge van de coronacrisis
hebben we allemaal het dringende verzoek gekregen sociale contacten te
vermijden. Fysiek contact met kinderen, kleinkinderen, vrienden en kennissen is
er sinds ruim een week niet meer. De strikt noodzakelijke boodschappen zijn de
enige reden om nog even de deur uit te gaan. Het is stil op straat.
Het gedwongen isolement
verschafte mij de gelegenheid mijn computer eens flink op te schonen. Een
heleboel troep ging de prullenbak in. Toch kwam ik ook een paar vergeten
bestanden tegen waarvan ik dacht daar moet ik wat mee.
Een zo’n bestand was een
advertentie uit 1942, die ik jaren geleden via Delpher
opdiepte uit de krant Het Vaderland. In die advertentie vroeg Mevrouw Van
Haeften, wonende op de Prinses Marielaan 10 in Wassenaar per 1 januari 1943 of
eerder een flinke Meid-huishoudster, die goed moest kunnen koken en werken.
Mevrouw Van Haeften had twee kinderen, zo liet ze in de advertentie nog weten,
voor wie een kinderjuffrouw aanwezig was. De Meid-huishoudster zou hulp krijgen
van een werkster, zo beloofde mevrouw Van Haeften.
Het Vaderland,
d.d. 04-12-1942
|
Ik had al gauw het idee wie deze
mevrouw Van Haeften moest zijn. Maar ik wilde zekerheid en daarom stuurde ik
haar zoon een mailtje met de vraag of hij en zijn ouders vroeger op de Prinses
Marielaan in Wassenaar hadden gewoond. Per omgaande kreeg ik de bevestiging. Ik
wist nu dus zeker wie die mevrouw Van Haeften is geweest.
Met haar zoon verbaasde ik me
over het woordgebruik van mevrouw Van Haeften: Meid-huishoudster, een
betiteling die we tegenwoordig niet meer zouden gebruiken. Zo spreken we dames
niet meer aan. Maar in 1942 was dat blijkbaar normaal taalgebruik. Ik liet
Delpher in kranten van rond 1942 zoeken naar de combinatie meid en huishoudster.
Honderden advertenties popte op. Ik kon dus niets anders concluderen dan dat
Meid-huishoudster destijds een normale baan was voor een vrouw. Van feminisme
was in de oorlogsjaren geen sprake. Ik herinnerde me, dat mijn oma vroeger ook
altijd vertelde, dat ze boerenmeid was geweest, maar wat die baan precies
inhield is me nooit helemaal duidelijk geworden.
Je kunt je afvragen wat de
meid-huishoudster bij mevrouw Van Haeften in huis anders moest doen dan het
eten klaarmaken. De zorg voor de twee kinderen was toevertrouwd aan een
kinderjuffrouw en er was ook nog een werkster, die, naar ik aanneem, het huis
schoonhield. Wanneer de Meid-huishoudster eenmaal was aangenomen, had mevrouw
Van Haeften drie dames in huis om het huishouden draaiende te houden. Kom daar
tegenwoordig nog eens om.
Mevrouw Van
Haeften
|
Mevrouw Van Haeften uit de
advertentie was niemand anders dan Allegonda Maria Hendrika (Gonnie) Montens
van 3 januari 1913, die op 15 mei 1937 in het huwelijk getreden was met
jonkheer Constant Emile (zijn roepnaam was Connie) van Haeften. Constant was
geboren in ’s Gravenhage op 5 juni 1912. Zijn ouders waren Johan
Carel van Haeften en Carolina Henriëtte Pauline Dunlop, terwijl de ouders
van Gonnie Johannes Cornelis Adrianus Montens en Hendrica Bouwens waren. Evenals
de familie Van Haeften kan ook de familie Montens prat gaan op een grote
familiestamboom die teruggaat tot in de 15e eeuw. Gonnie had nog een
zusje. Toen haar moeder overleed in Oegstgeest op 16 maart 1920 op vrij jonge
leeftijd – ze was 41 jaar oud -, werden de zusjes ondergebracht op een
kostschool, die gedreven werd door franssprekende nonnen.
Constant Emile
van Haeften
|
Na zijn opleiding vond Constant
werk in het bankwezen. Bij Slavenburg’s Bank in ’s Gravenhage klom hij op tot
adjunct-directeur. In zijn diensttijd zat hij als officier bij het 17e
Regiment Infanterie, waarvan hij per 1 januari 1938 reserve officier werd. Op
17 september 1936 hadden Constant en Gonnie zich met elkaar verloofd.
Verlovingsadvertentie
|
Ten tijde van zijn verloving
verbleef Constant in Engeland om zich daar te bekwamen in het bankiersvak. Daar
had hij ook regelmatig contact met zijn oom Panky.
Toen Constant en Gonnie met
elkaar in het huiwelijk traden, was Gonnie al zwanger van hun eerste kind.
Helaas voor Constant en Gonnie bleek het kind een doodgeboren zoon te zijn,
daardoor kwam er op 2 november 1937 een triest einde aan de eerste zwangerschap
van Gonnie.
Na hun huwelijk betrokken Constant en Gonnie de woning op nummer 1 aan
de Willinklaan in Bennebroek. Ze bleven daar wonen tot 1942, toen ze verhuisden
naar de Prinses Marielaan in Wassenaar om dichter bij de ouders van Constant te
komen wonen. Niet veel later vorderden de Duitsers de woning, omdat die
gelegenwas vlakbij een lanceerinrichting van Vi en/of V2, waarmee de Duisers Londen
bestookten. Constant en Gonnie evacueerden met hun kinderen naar ’s Gravenhage,
waar ze boven de bank gingen wonen, waar Constant werkte.
Bericht van
adreswijziging
|
Terwijl ze in Bennebroek woonden
kregen Constant en Gonnie twee kinderen, beiden dochters. De oudste, die
Constance Henriëtte heette kwam op 8 augustus 1939 in het Diaconesse Ziekenhuis
in Haarlem ter wereld. Zij werd later directeur van Amref Flying Docters Nederland. Zij is op
11 september 2019 overleden. Net na het begin van de Tweede Wereldoorlog volgde
de andere dochter voor Constant en Gonnie. Tijdens de zwangerschap van deze
dochter vluchtte Gonnie in het begin van de oorlog naar Frankrijk, waar ze bij
boeren terecht kwam, nadat haar auto was
gebombardeerd.
Per 1 november 1940 was Constant
directeur van Bankierskantoor F.H. van de Wiel NV. In ’s Gravenhage. Hij was de
opvolger van de naamgever van het bankierskantoor, van wie hij de bank overnam.
Later is het bankierskantoor overgenomen door Slavenburg’s Bank.
Directeur
Bankierskantoor F.H. van de Wiel NV
|
In 1944 en in 1948 kregen Constant
en Gonnie nog twee zonen, die beiden nog in leven zijn evenals de jongste
dochter. Daarom vertel ik niets over hen.
Op latere leeftijd verhuisden Constant
en Gonnie naar een appartement in ’s Gravenhage. De woning in Wassenaar
exploiteerden ze vanaf dat moment. Toen beiden overleden waren, is de woning
verkocht.
Veel meer is er over Allegonda
Maria Hendrika Montens en Constant Emile van Haeften niet te vertellen. Ze
behoorden tot de Haagse society en zullen daaraan hun steentje bijgedragen
hebben. Dat bleek in het bijzonder uit “De Kroniek, Geïllustreerd maandblad
voor Noord- en Zuidnederland” van 1 mei 1917. Daarin vond ik een schattig
plaatje dat de ouders van Constant Emile, vol trots, in het blad hadden laten
opnemen. De jongen was toen vijf jaar oud.
Constant Emile
van Haeften in De Kroniek
|
Constant overleed in ’s
Gravenhage op 10 november 1977 op 65-jarige leeftijd. Hij is in stilte
gecremeerd. Zeven jaar later blies Gonnie haar laatste adem uit op 28 december
1984.
Tiel 23 maart 2020
Geen opmerkingen:
Een reactie posten