Ala James Dean
Dit is het derde verhaal in de
trilogie over de kinderen van Johan Carel (Johan) van Haeften (1871-1934) en
Carolina Henriƫtte (Jette) Dunlop (1880-1961). Ik wil geenszins de indruk
wekken, dat Johan en Jette, maar drie kinderen hebben gehad. Hun oudste zoon,
die net als zijn vader, Johan Carel (roepnaam Carel) heette is echter op jonge
leeftijd overleden. De jonge Carel kwam ter wereld op 10 augustus 1903 in Batavia,
waar zijn ouders toen nog woonden. Bijna een jaar later vetrok het gezin met ss
Groentoer vanuit Batavia via Marseille naar Amsterdam en vestigde zich in ‘s
Gravenhage.
Niets leek de jonge Johan Carel
in de weg te staan om een succesvol leven te leiden tot hij in 1918 werd
getroffen door de Spaanse
griep, een ziekte die destijds net zo wreed om zich heen sloeg als het
coronavirus in onze dagen. Er was echter een verschil, de Spaanse griep maakte
in de leeftijdsgroep 14-21-jarigen de meeste slachtoffers, terwijl het
coronavirus nu vooral ouderen treft.
Johan Carel van
Haeften jr.
|
Om zijn kansen op genezing te
vergroten werd Carel overgebracht naar Huize Warnsborn bij
Arnhem. Dat mocht echter niet baten, want hij overleed daar op 3 november 1918.
Henri Paul van
Haeften
|
In dit Genealogisch blog gaat het
verder over Henri Paul (Henri) van Haeften, het derde kind van Johan en Jette,
die in ’s Gravenhage werd geboren op 14 december 1907. Terwijl ik, in voorbereiding
op dit Genealogische blog, de levensgeschiedenis van Henri doornam, drong zich
bij mij heel sterk het beeld van de Amerikaanse filmster James Dean op, the rebel
without a cause. Ik vond Henri Paul van Haeften wel wat weghebben van de
legendarische Amerikaanse filmheld. Toen Henri Paul van Haeften overleed, was
James Dean nog maar een jongen, die in Amerika woonde.
Geslaagd voor
zijn doctoraal
|
Na de middelbare school vertrok Henri
naar Utrecht en vestigde zich daar Achter St. Pieter op nummer 8. Zoals een
paar bekende voorouders van hem ging Henri in Utrecht rechten studeren. Hij
begon daarmee in 1928, in 1930 behaalde hij zijn kandidaats en in 1933 zijn
doctoraal in de rechtswetenschappen. Het behalen van het doctoraal werd
destijds in Utrecht met nog veel ceremonieel vertoon gevierd, zoals bovenstaand
krantenartikel duidelijk maakt. Na zijn studie werd hij zelfstandig advocaat en
procureur in ’s Gravenhage, waar hij vanuit het ouderlijk huis aan de
Javastraat zijn werkzaamheden verichtte.
Een van de eerste zaken waarmee
Henri zich als advocaat heeft bezig gehouden was de rechtsbescherming van
vreemdelingen in Nederland. Door de opkomst van het Nationaal Socialisme kwamen
veel, vooral joodse vluchtelingen vanuit Duitsland naar Nederland om hier zonder
vervolging te kunnen leven. Er waren echter tal van landgenoten, die vonden,
dat deze vluchtelingen op veel minderen rechten als zij aanspraak konden maken.
Als advocaat verzette Henri zich daar tegen.
Andere zaken waarmee Henri zich
veel bezig hield waren faillisementen. Vaak stelde de Haagse Arrondissements Rechtbank
hem aan als curator in een faillissement. Via advertenties in de lokale kranten
liet hij weten hoe hij het betreffende faillissement wilde afhandelen.
Advertentie bij faillissement
|
Toen zijn vader in 1934 overleed
moet dat voor Henri een grote schok zijn geweest. Dankzij zijn vader was hij
commissaris geworden bij NV. Restaurant Royal in ’s Gravenhage. Vader en zoon
zullen regelmatig samengewerkt hebben. Henri was dan ook degene die de vele
belangstellenden bij de begrafenis van zijn vader, namens de familie, bedankte
voor hun betoonde medeleven en belangstelling. In 1935 kreeg hij de benoeming
tot plaatsvervangend secretaris van het College
van Rijksbemiddelaars.
Henri was een groot liefhebber
van auto’s. Hij had er al een, toen het bezit van een auto nog alleen het
voorrecht was van de zeer welgestelden. Hij ging prat op zijn cabriolet en liet
zich graag, met wie dan ook, bij zijn auto fotograferen.
Bij zijn auto
|
Het waren bovenstaande foto, een
bericht in de krant en zijn verdere levensloop die mij de vergelijking van
Henri met James Dean deden maken. James Dean heeft ooit eens gezegd:
“Leef snel,
sterf jong en je zult een mooi lijk zijn.”
Henri speelde graag bridge, het
spel van de elite. Hij deed zelfs mee aan de competitie. Alhoewel Henrij
leefde, voordat James Dean tot bovenstaande uitspraak kwam, drong het bericht
uit Het Vaderland van 11 december 1937, waarin stond dat hem de rijbevoegdheid
voor drie maanden was ontzegd, de vergelijking van beide mannen zich eens te
meer op.
Rijbevoegdheid
ontzegd
|
Het laat zich raden waarom de
rijbevoegdheid aan Henri werd ontzegd. Eind jaren ’30 kreeg hij te maken met
ernstige gezondheidsproblemen aan zijn luchtwegen ten gevolge van astma. Om te
herstellen verbleef hij een tijdje in het Zwitserse Davos, dat bekend stond om zijn
zuivere lucht en het sanatorium voor astmapatiƫnten. Hij was vooral zijn moeder
zeer dankbaar voor de goede zorg die ze voor hem had na het overlijden van zijn
vader.
Bedankkaartje aan
zijn moeder
|
Vlak voor zijn dood heeft Henri
nog een tijdje in Brussel gewoond. Maar al gauw werd de benauwdheid hem weer
teveel en keerde hij terug naar Davos. Het mocht niet meer baten: na smartelijk
lijden overleed Henri op 19 oktober 1943 in Davos. Net als later bij James Dean
maakte malheur een einde aan zijn leven. Een bericht van zijn overlijden
verscheen ook in Brusselse kranten. Door de oorlogsomstandigheden is zijn
overlijden in ’s Gravenhage pas aangegeven op 25 juni 1946.
Oproep
|
Na het overlijden van Henri riep
de Haagse notaris H.J. Zweers iedereen, die wat te vorderen van of wat
verschuldigd was aan Henri, op zich bij hem te melden. Dat gold ook voor
personen die goederen danwel andere waarden van Henri onder zich hadden.
Tiel, 30 maart 2020
Geen opmerkingen:
Een reactie posten