Kunstroof
Zaterdag j.l, 26 januari, was ik
op de radio, in het programma “Theater van het sentiment” van KRONCRV op Radio
5.
Op maandag 21 januari kreeg ik
een email van de redactie van “Het Geheugen van Oost” met de vraag of ze mijn
emailadres mochten doorspelen aan een redacteur van KRONCRV. Ik heb in 2014 een
aantal verhalen over mijn jeugd op de Bredeweg in Amsterdam Oost geplaatst op
de site “Het Geheugen
van Oost”. Blijkbaar zijn die verhalen erg in de smaak gevallen,
want twee daarvan zijn opgenomen in de Amsterdamse Spreukenkalender 2016. En
onlangs kreeg ik het verzoek van de redactie van “Het Geheugen van Oost” of ik
erin toestemde, dat het Amsterdamse huisaanhuis blad “De Echo” enkele van die
verhalen de komende tijd publiceert. Daar had ik uiteraard geen bezwaar tegen.
Ik had de redactie van “Het
Geheugen van Oost” nog maar net toestemming gegeven om mijn emailadres door te
spelen, of er kwam al een mailtje van een redacteur van het programma “Theater
van het sentiment” van KRONCRV binnen. Of ik de volgende zaterdag op de radio
wat zou willen vertellen over de spectaculaire kunstroof, die op 26 januari
1976, het kroonjaar van die uitzending, had plaats gevonden uit Kasteel
Ophemert. Ik wist van geen kunstroof in 1976! Wel van een roof van antieke
kasten en meubels en enkele schilderijen in 2006. Daarover had ik geschreven in
mijn boek “Kasteel Ophemert, Heerlijkheid in de Betuwe”. De redacteur vertelde
me, dat het destijds toch groot nieuws was, want grote landelijke kranten als
De Volkskrant en Het Parool hadden erover geschreven. Hoe kon mij deze roof
ontgaan zijn, toen ik mijn boek aan het schrijven was? Nooit van gehoord en ook
na het verschijnen van mijn boek heeft niemand mij erop gewezen wat er in 1976
gebeurd is.
Achterzijde Kasteel Ophemert
|
Toen ik de volgende dinsdag
aankwam op het Regionaal Archief Rivierenland om daar mijn wekelijkse
werkzaamheden uit te voeren, ging ik eerst linea recta naar de studiezaal. Ik
vroeg de dienstdoende medewerker of hij iets wist van een kunstroof in 1976 uit
Kasteel Ophemert. Jij bent ook benaderd door een redacteur van het programma
“Theater van het sentiment”?, vroeg hij. Die morgen was op het archief een
mailtje binnen gekomen met de vraag om informatie over die roof. Er had
destijds een stuk over gestaan in de Nieuwe Tielsche Courant van 27 januari
1976.
Waarom wist ik dat niet? Hoe kon
het gebeuren, dat zo’n belangrijke zaak mij bij mijn research voor mijn boek
over het kasteel volkomen is ontgaan? Ik had er nog nooit van gehoord. De
medewerker stelde me gerust. Ten tijde van mijn onderzoek voor het boek zat dit
krantenbericht nog “onder de knop”, m.a.w. het was nog niet publiekelijk
toegankelijk op internet.
Nieuwe Tielsche Courant, d.d. 27-01-1976
|
Ik meldde de redacteur van het
radioprogramma, dat ik inmiddels wist van de roof. Ik kreeg uit Hilversum
enkele kopieën toegestuurd van stukken die in de landelijke bladen hadden
gestaan destijds. Tevens kreeg ik de vragen toegespeeld, die presentator Bart
van Leeuwen mij zou stellen. Ik kreeg te horen, dat het item over de kunstroof komende
zaterdag ongeveer 4 minuten zou duren en om ongeveer 17.20 uur behandeld zou
worden. Ik moest eerst in het kort iets vertellen over de geschiedenis van
Kasteel Ophemert, daarna hoe het kasteel werd beroofd, wat er was meegenomen,
wie de daders waren en of die ooit gepakt zijn en tenslotte zou de roof van
2006 aan bod komen. In de dagen die nog resteerde tot de uitzending bereidde ik
me rustig voor.
Vijf minuten voor de geplande
uitzendtijd werd ik vanuit de studio gebeld. Of ik er klaar voor was? Ze wilden
nog even controleren of de verbinding in orde was en dan zou ik zo Bart van
Leeuwen aan de lijn krijgen. Er werd nog gezegd, dat het nog een minuut en een
halve minuut zou duren voordat ik in de uitzending kwam. Via de onderstaande
link is te horen wat ik te vertellen had:
Mocht het via deze link niet lukken ga dan op
Internet naar NPO Radio 5, Theater van het sentiment.
De uitzending was zo voorbij, 4 minuten stellen
helemaal niets voor, die zijn zo vol gepraat. Door de uitzending realiseerde ik
me wel weer wat genealogie als hobby allemaal te weeg kan brengen. Het is een
geweldige bezigheid, die veel, heel veel genoegen oplevert, wanneer je de
resultaten van je onderzoek niet onder je pet houdt maar deelt met anderen. Met
zekere trots kijk ik terug op de vele lezingen, artikelen, mijn boeken, mijn
optredens voor radio en tv. Door het stamboomonderzoek ben ik in contact
gekomen met veel familieleden, die ik voordien niet kende en met wie ik nu
warme banden onderhoud. Genealogie brengt mensen bij elkaar.
Tiel, 27 januari 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten