Genealogisch blog 382

Sportfanaat

Mijn schoonvader, Jo van Straaten, was een sportfanaat. Na zijn gezin en zijn werk, ging al zijn belangstelling uit naar voetballen en tennissen. Als jonge man voetbalde hij bij de Amsterdamse vereniging DEC (De Eendracht Combinatie), waarvan de velden lagen achter op sportpark Voorland in de Watergraafsmeer. De velden van DEC lagen achter het voormalige stadion van AFC Ajax, tegen de dijk van de Watergraafsmeer. Dec speelde destijds met het eerste elftal, waarvan mijn schoonvader deel uitmaakte, in de tweede klasse.

De velden van DEC op sportpark Voorland

Toen het voetballen gedaan was, werd Jo een fanatiek tennisser bij Amroba, de sportvereniging van de Amrobank, waar hij werkte. Jo was niet alleen een enthousiast beoefenaar van sport. Hij sloeg geen voetbal- of tenniswedstrijd over die op TV werd uitgezonden. Als het maar even kon, zat hij bij Ajax op de tribune. In de jaren ’70 van de vorige eeuw sloeg hij geen Europacupwedstrijd van zijn geliefde club over. Kaartjes voor die wedstrijden kreeg hij via de bank, die toen al sponsor was van Ajax, maar nog zonder shirtreclame.

Mijn schoonvader kreeg bij zijn geboorte in Amsterdam op 8 maart 1913 van zijn ouders de namen Abraham Johannes, net als zijn zeevarende vader. Hij werd altijd Jo genoemd en was enig kind. Zijn moeder was Helena Wilhelmina Kennedy. Tot 1924 woonde Jo met zijn ouders op de Bovenkerkerkade in de gemeente Nieuwer Amstel. Moeder Helena overleed in 1931. Een jaar later hertrouwde Jo’s vader met Jacoba Gerarda Spits.

 

Jo van Straaten als jongeman

Na de MULO vond Jo werk bij de Amsterdamsche Bank op de Amstelveenseweg in Amsterdam. Voor hem de tijd het ouderlijk huis te verlaten. Zijn vader was voortdurend op zee en vond wat er in Duitsland gebeurde prachtig en tussen de tweede vrouw van zijn vader en Jo boterde het niet. Jo vond een kamer bij de familie J. Reusche in de Retiefstraat en verhuisde in 1938 met die familie mee naar de Carillonstraat. In mei 1939 betrok hij een kamer bij de weduwe Van Dijk in de Vechtstraat.

Jo was mede door het voetballen bevriend geraakt met Jany van der Veen, die na zijn actieve carrière bij Ajax bij die club trainer werd en die met zijn gezin na de oorlog ook op de Bredeweg woonde, waar Jo met zijn echtgenote in 1940 kwam wonen op nummer 36 driehoog. De beide vrienden konden urenlang over voetballen praten.

Trouwfoto van Jo van Straaten en Ans Reussien

Jo was 26 jaar oud, toen hij op 11 januari 1940 in het huwelijk trad met Johanna Hermina (Ans) Reussien uit Amstelveen. Ans was op 22 oktober 1918 geboren in Amsterdam als tweede dochter van Okko Hendrik Reussien en Elisabeth van Gelderen.

Kort na de geboorte van hun eerste dochter op 22 maart 1943, werd Jo gedwongen tewerkgesteld in Duitsland. Voor die tijd had hij al ruim een week vastgezeten op het Amsterdamse politiebureau vanwege illegaal bezit van vlees. Bij de begrafenis van zijn vader, die NSB’er was en die in 1944 overleed, liet Jo nog eens duidelijk merken, dat hij niets van de Duitsers en hun handlangers moest hebben. Met de uitspraak:

“Toch zal Nederland herrijzen”,

verliet hij op 19 januari 1944 de plechtigheid in Castricum. Niemand reageerde op zijn woorden.

In 1954 overleed de vrouw die beneden Jo en zijn gezin met drie dochters woonde. Het lukte hem die woning ook te huren, waardoor zijn huis in een klap bijna twee keer zo groot werd. 

Tenniskampioen

In die tijd kon Jo zelf niet meer voetballen. Hij vond in tennissen zijn nieuwe sport. Het hele gezin, op de oudste dochter na die er totaal geen trek in had, werd “verplicht” lid van de tennisclub van de Amro Bank. Iedere zaterdag gingen Jo en Ans met hun twee jongste dochters al ’s morgens vroeg in zijn DAF-je naar de tennisbaan in Buitenveldert om hun partijtjes te slaan. In het seizoen sloegen ze geen zaterdag over. Aan het einde van de middag keerde het gezin moe, maar voldaan huiswaarts voor een frisse douche. ’s Avonds besprak Jo uitvoerig de partijen, die hij zijn vrouw en dochters, die beiden in de competitie uitkwamen en kampioen werden, die dag had zien spelen. Hij zag in hun spel altijd punten die voor verbetering vatbaar waren ook al speelden de dames de sterren van de hemel. Deze beide dochters trainden op woensdagmiddag want dan waren ze vrij van school, terwijl moeder Ans nog graag door de week een partijtje mocht spelen op het Linnaeushof met haar tennisvriendinnen daar.

Middenweg 63, winkel De Boer en Zoon

In het voorjaar van 1963 was Jo met zijn jongste dochter op een avond naar zijn schoonmoeder in Amstelveen geweest. Rond 21.00 uur waren ze weer bijna thuis, toen op de kruising Middenweg-Kamelingh Onnesweg een auto, die met hoge snelheid op de Middenweg reed het DAF-je van Jo in de flank raakte. De klap was enorm. Het DAF-je van Jo vloog over de vluchtheuvel van lijn 9, niemand werd geraakt, en kwam tot stilstand tegen de pui van de winkel van De Boer en Zoon, verkoper van witgoed en televisies, aan de overkant van de Middenweg. Jo werd met verschillende botbreuken afgevoerd naar het ziekenhuis, terwijl zijn jongste dochter, mijn meisje, eraf kwam met een flinke hersenschudding. Jo heeft een paar maanden in het ziekenhuis gelegen, waarna nog een periode van revalidatie volgde.

Gelukkig herstelde Jo helemaal en heeft hij geen nadelige gevolgen van het ongeluk ondervonden. Hij kon na bijna een jaar weer tennissen.

Ergens halverwege de jaren ’60 van de vorige eeuw maakte Jo op zijn werk een fout, die hem duur kwam te staan. Hij werd in functie en in salaris achteruit gezet. Hij wilde daarna niet langer hetzelfde werk doen bij de bank en ging belastingrecht studeren in de avonduren. Langzaam maar zeker werkte hij zich op tot een veelgevraagd belastingconsulent van de Amro Bank.

In 1969 trouwde de oudste dochter van Jo en Ans. Zij ging met haar man aan de overkant op de Bredeweg wonen. In 1971 trouwde hun jongste dochter met mij. Jo en Ans waren trotse grootouders toen in 1973 hun eerste kleinzoon werd geboren. Zo vaak ze konden gingen ze naar Harderwijk om diens ontwikkeling van nabij mee te maken.

In die jaren behoorden de Amsterdamse godenzonen tot de absolute top van het Europese voetbal. Vaak nodigde Jo mij uit met hem mee te gaan naar de wedstrijden. Ook toen zag hij altijd spelsituaties die voor verbetering in aanmerking kwamen. Toch genoot hij intens van die wedstrijden.

Graf van Jo van Straaten

Op 24 februari 1974 overleed Jo toch vrij plotseling aan de Ziekte van Werlhof. Zes dagen later werd hij bijgezet in het familiegraf op de Nieuwe Oosterbegraafplaats aan de Kruislaan in Amsterdam. Echtgenote Ans bleef nog tot 1983 op de Bredeweg wonen. Ze verhuisde toen naar Egmond Binnen, waar zij in juni 1997 overleed.

Tiel 23 juli 2019