4 mei 2018
Wanneer we vanavond om 20.00 uur
gedurende twee minuten in stilte de gevallenen herdenken die slachtoffer zijn
geworden van oorlogen en conflicten en die strijdend voor onze vrijheid het
leven lieten, dan zullen mijn gedachten speciaal uitgaan naar de personen in
mijn stambomen, die met name de Tweede Wereldoorlog niet overleefd hebben. Sommigen
gaven hun leven voor onze vrijheid, zoals iemand uit de familie Welling. Enkele
Bosmannen werden slachtoffers van doelloze bommen. Anderen werden bruutweg
vermoord, enkel en alleen omdat ze Jood waren. Een Duitse gek met een snorretje
had bepaald, dat de Joden de schuld waren van alle ellende die over de wereld
werd uitgestort en het daarom niet verdienden verder te leven. Honderden mensen
in mijn stambomen van de families Fransman, Swaab, Walvis(ch) en Koopman en aangetrouwde
families eindigden in de gaskamers van Auschwitz en Sobibor. Enkelen vonden
elders de dood. Drie generaties bijna volledig weggevaagd. Onder hen vele jonge
kinderen, soms zelfs nog baby’s.
Over verscheidene personen heb ik
eerder een blog geschreven, maar, zoals altijd, de meesten zijn anoniem
heengegaan. Ik schreef over de levens van de slachtoffers, over hun dromen, over
de verwachtingen die ze hadden van het leven, over hoe ze speelden en werkten, over
de struikelstenen die de herinnering aan hen levend moeten houden. Hun dood is
slechts een mathematisch gegeven waarover op geen andere manier is te vertellen,
een paar van de vele miljoenen die door de schoorsteen gingen.
Ik zal hen vanavond in stilte
herdenken, want dat verdienen ze meer dan. Ik zal hen ook gedenken om te laten
zien hoeveel schuldeloze slachtoffers een enkele psychopaat kon maken louter
omdat ze een bepaalde godsdienst aanhingen. Ik zal hen ook herdenken om te
laten zien, dat wat toen gebeurde tegenwoordig nog steeds gebeurt op
verschillende plekken op deze wereld. Om te laten zien hoe makkelijk het is om
zondebokken te benoemen voor problemen die opgelost moeten worden door met
elkaar te spreken, elkaar te begrijpen en samen aan een oplossing te werken.
Ze mogen niet vergeten worden!
Tiel, 4 mei 2018
Geen opmerkingen:
Een reactie posten