Genealogisch blog 408

Diederick en Anna

Het was in de tijd, dat Sweder van Weerdenborch de eigenaar was van Kasteel Ophemert. Het kasteel was toen nog een versterkte woontoren. In 1456 maakte Sweder plannen om het kasteel te vergroten en te moderniseren. Hij wist toen niet wat zich op het kasteel had afgespeeld enkele jaren voor zijn komst.

Plattegrond Woontoren Kasteel Ophemert

Het was een prachtige zomer. De bewoner van Kasteel Ophemert was ridder Rudolf. Diens broer woonden even verderop in het Huis Zennewijnen. De broer had een dochter die Clotilde heette. Er zouden nu tal van gasten komen op het kasteel, want er stond iets feestelijks te gebeuren. Een van de gasten was ene Diederick, de enige zoon en erfgenaam van een rijk geslacht, dat een paar kastelen bezat in het Rivierenland. Diederick was voorbestemd om met Clotilde in het huwelijk te treden, zo hadden de families dat bepaald. Ridder Rudolf en zijn broer verheugden zich ten zeerste op het aanstaande huwelijk, maar ze vroegen zich wel af of Diederick en Clotilde elkaar aardig zouden vinden. Clotilde leek veel op haar vader, ze was zakelijk en erop uit om zoveel mogelijk aanzien, bezittingen en geld in bezit te krijgen.

Diedrick was heel anders van karakter. Hij wilde zo veel mogelijk mensen laten delen in zijn rijkdom. Om te voorkomen, dat Diederick het familiekapitaal “verkwanselde” wilden ridder Rudolf en zijn broer, dat het huwelijk tussen Diederick en Clotilde zo snel mogelijk voltrokken zou worden. De twee moesten direct kennis met elkaar maken.

De dienstmaagd Anna was werkzaam op het kasteel. Ridder Rudolf had haar, een weesmeisje, naar het kasteel gehaald na het overlijden van zijn vrouw in  het kraambed. Om zijn verdriet te verwerken was ridder Rudolf verhuisd naar het kasteel van zijn broer. Rudolf had zijn vriend, ridder Dagobert, gevraagd op Kasteel Ophemert te passen tijdens zijn afwezigheid. Ridder Dagobert was niet zo’n fijn heerschap. Hij was weliswaar vriendelijk tegen ridder Rudolf, maar in werkelijkheid was hij uit op diens geld. Bovendien had hij een oogje op Anna laten vallen.

Kasteel Ophemert

Terwijl ze in de keuken voor het raam stond, zag Anna een paard en wagen aankomen. Ze liet haar hulpje weten, dat dat de eerste gasten waren en dat ze de haard in de ridderzaal ging aansteken en voorbereidingen ging treffen voor het eten. Ridder Dagobert maakte een ontevreden indruk, hij liep voortdurend op Anna te mopperen. Anna wilde, dat ridder Rudolf weer naar huis kwam, maar dat kon nog wel enige tijd duren, wist ze.

Die middag gebeurde er iets bijzonders. Anna had de haard in de ridderzaal aangestoken en liep de trap af terug naar de keuken. Opeens stond ze voor Diederick. Een paar tellen keken ze elkaar aan. Haar plaats kennende sloeg Anna haar ogen neer, maar Diederick kon zijn ogen niet afhouden van haar mooie gelaat. Ridder Dagobert wierp Anna een woedende blik toe en duwde Diederick ongeduldig verder de trap op.

Ridderzaal van Kasteel Ophemert

Diederick was door de ontmoeting met Anna helemaal van slag. Vanaf dat moment dacht hij alleen nog maar aan haar en wilde hij haar zo snel mogelijk weer zien en bij haar zijn om haar te beminnen.

Ook Anna was de kluts kwijt. Haar hart was op hol geslagen. Ze voelde de blikken van Diederick als een warme, tedere omhelzing. Ridder Dagobert verbood Anna aanwezig te zijn bij de aankomst van de gasten. Daarvoor was haar afkomst veel te nederig. Hij gelastte haar alles te doen wat Clotilde haar vroeg. Anna mocht alleen in Clotilde’s kamer en de keuken komen. Zou Dagobert haar betrappen met Diederick, dan zou hij haar aan de eerste de beste wacht van het kasteel geven.

Toen Diederick Clotilde in de ridderzaal tegen het lijf liep, zag hij niet hoe mooi zij was. Hij dacht alleen maar aan Anna. Wat Clotilde ook probeerde Diederick had geen aandacht voor haar. Clotilde van haar kant was eigenlijk helemaal niet geïnteresseerd in Diedrick. Ze voelde veel meer voor de stoere Dagobert. Ze was ervan overtuigd, dat ze Diedrick makkelijk de baas kon. In overleg met Dagobert besloot ze het met Diederick op een akkoordje te gooien. Ze zou met hem trouwen om zijn rijkdom te vergaren na zijn dood. Dagobert zou ervoor zorgen, dat Diedrick zou komen te overlijden. Daarna zou Clotilde een rijke vrouw zijn en de knappe en stoere ridder Dagobert als man hebben.

Die avond zou Clotilde Diederick ontmoeten op zijn kamer. Clotilde was van plan Diederick zo snel mogelijk aan haar te binden. Om haar jaloers te maken had Dagobert Clotilde verteld over de ontmoeting van Diedrick en Anna. Clotilde liet Diedrick weten, dat ze niet naar zijn kamer zou komen, dat paste een verliefde vrouw niet, hij moest naar haar kamer komen. Diederick, echter, wilde alleen maar weten waar Anna was. Haar hulpje vertelde het haar uitgebreid.

Voor ridder Dagobert kon er eigenlijk niets mis meer gaan. Hij wilde nog die avond de liefde met Anna bedrijven. Hij had haar verboden de kamer van Clotilde te verlaten, terwijl hij het hulpje van Anna had gesommeerd in de keuken te blijven.

Diederick was tot over zijn oren verliefd op Anna, wilde absoluut niet met Clotilde trouwen en was van plan met Anna Kasteel Ophemert te verlaten en naar het huis van de ouders van het hulpje van Anna te gaan.

Trappenhuis van Kasteel Ophemert

Om precies middernacht schoof een schim bij Clotilde in bed. Ze had de schim gevraagd geen kaars aan te doen. Even later lagen de twee in elkaars armen, terwijl Diedrick en Anna zich op een paard door de nacht uit de voeten maakten. Op de kamer van Clotilde waren de geliefden inmiddels klaar met hun spel. Ridder Dagobert had het vermoeden dat iets niet klopte en stak een kaars aan. Toen hij in de ogen van Clotilde keek, werd hij vreselijk kwaad en schold haar uit voor alles wat mooi en lelijk was. Hij had het idee, dat Clotilde Diederick had weggestuurd om meteen met hem te kunnen trouwen. Razend was hij en hij gaf haar een flinke klap. Daardoor sloeg Clotilde met haar hoofd tegen de bedrand en brak haar nek.

Ridder Dagobert was in paniek, te meer omdat hij ook nog vaststelde dat Diederick en Anna er vandoor waren. Met het hoofd van de wacht overlegde hij wat hij met het lichaam van Clotilde moest doen. Deze adviseerde Clotilde te begraven in de heuvel bij het kasteel en voor te wenden, dat zij er stiekem met Diedrick vandoor was gegaan en wanneer Diederick met Anna zou worden gezien, dan zou voor iedereen duidelijk zijn, dat Diederick alle schuld had.

Clotilde werd nog diezelfde nacht begraven in de heuvel, maar kort daarvoor had Dagobert het gouden kettinkje met kruis van haar nek gehaald en stak dat in zijn zak. Het hulpje van Anna had alles gehoord en gezien. Zij was er getuige van hoe Dagobert en het hoofd van de wacht Clotilde hadden begraven in de heuvel bij het kasteel. Daarna was het voor haar heel snel duidelijk, dat ze Diedrick en Anna moest zien te bereiken. Zonder dat iemand haar zag sloop ze het kasteel uit.

Terwijl Diedrick met Anna nog onderweg was naar de ouders van het hulpje van Anna, kwamen zijn eigen ouders al aan bij Kasteel Ophemert, waar ridder Dagobert hen vertelde, dat Diederick er die nacht met Clotilde vandoor was gegaan. De ouders van Diedrick waren ervan overtuigd, dat hun zoon spoedig op Kasteel Ophemert met zijn geliefde Clotilde zou terugkomen. Daarom besloten ze op het kasteel te blijven en daar de volgende nacht door te brengen.

 

Haeftenkamer Kasteel Ophemert

Het was die nacht volle maan, en opeens was er een afgrijzelijk gejammer te horen, dat iedereen op het kasteel door merg en been ging. Het geluid kwam uit de slaapkamer van Diedrick. Ridder Dagobert was ervan overtuigd, dat hij de slaapkamer van Diedrick goed had afgesloten, maar toen hij en de ouders van Diedrick gingen kijken, stond de deur open. Ze gingen de kamer binnen en zagen daar Clotilde staan, lijkbleek. Toen ze dichterbij Clotilde kwamen, leek Clotilde te schrikken, maar het volgende moment was ze verwenen en nergens meer te bekennen.

Om te bekomen van de schrik gingen ridder Dagobert en de ouders van Diedrick bij de openhaard zitten. Plotseling klonk weer dat afgrijzelijke gejammer. Nu kwam het duidelijk van buiten. Ze gingen bij het raam staan en zagen Clotilde in de maneschijn naar de heuvel bij het kasteel lopen en daarin verdwijnen. Toen de ouders van Diedrick ridder Dagobert vragend aankeken, gaf hij zonder blikken of blozen Diederick van alles de schuld en vertelde dat die er met Anna vandoor was gegaan.

Haard in Kasteel Ophemert

Op dat moment ging de deur van de kamer met de openhaard open. Daar stonden Diederick en Anna. Zij hadden alles gehoord van het hulpje van Anna en waren het kasteel binnengekomen zonder dat iemand het had gemerkt. Ze waren juist op tijd om de leugen van ridder Dagobert te horen. Die verstijfde toen het hulpje van Anna vertelde was er met Clotilde was gebeurd en dat ridder Dagobert haar gouden kettinkje met kruis in zijn zak had. Dagobert zag toen in, dat zijn positie onhoudbaar was. Hij wilde vluchten en trok zijn zwaard om iedereen van zich af te houden en het hulpje van Anna te doden. Langzaam liep hij langs de openhaard op het hulpje van Anna af, maar juist op dat moment kwam de geest van Clotilde de kamer binnen. Iedereen stond als aan de grond genageld. Clotilde liep naar Dagobert, die het gouden kettinkje met kruis stiekem wilde weggooien. Het kettinkje viel op de grond, terwijl ridder Dagobert struikelde en in de brandende haard viel. Hij schreeuwde om hulp, maar de vlammen dreven hem in een enorm geraas de dood in. Iedereen was doodstil geworden van wat ze gezien hadden. Clotilde daarentegen raapte het kettinkje op, deed die om haar hals en wandelde de deur uit.

Daarmee is het verhaal van Diedrick en Anna nog niet afgelopen. Clotilde moest opnieuw begraven worden, want in de heuvel bij het kasteel zou haar ziel geen rust vinden. Toen Clotilde opnieuw was begraven in gewijde grond, werd haar geest nog een keer gezien. Wanneer Diederick en Anna ’s avonds na hun schitterende trouwdag nog wat bij de haard zitten na te praten, zien ze opeens een helder licht buiten. Ze liepen naar het raam en zagen Clotilde op het kasteel af komen lopen. Om haar hals droeg ze haar gouden kettinkje met kruis, dat schitterde in het stralende licht. Ze kwam binnen en ging zonder iets te zeggen voor Anna staan. Ze nam het kettinkje van haar hals en deed het bij Anna om. De beide vrouwen glimlachten kort naar elkaar. Toen keek Clotilde Diederick en Anna minzaam aan en verdwenen ineens.

Clotilde werd nooit meer teruggezien.

Tiel, 30 november 2019