Genealogisch blog 415

Amstelhotel

Ik heb in mijn Genealogisch blog al diverse malen het een en ander verteld over de broers en zussen van mijn grootvader van vaderszijde. Het huwerlijk van mijn overgrootouders, Adrianus Leonardus Welling (1851-1919) en Margaretha Catharina de Greef (1848-1926), werd gezegend met 11 kinderen. Nou ja gezegend…? Hoe dan ook, over 11 kinderen valt best wel het nodige te vertellen.

Degene over wie ik het nog niet gehad heb, was het achtste kind van mijn overgrootouders Franciscus Joseph (Frans) Welling, die werd geboren op 9 maart 1888 ’s avonds om 20.30 uur in het huis van mijn overgrootouders aan de krommestraat nr. 266 in Amersfoort. Frans was de op een na jongste zoon. Na Frans kregen mijn overgrootouders nog een dochter en twee zonen. Maar een van die twee zonen met de naam Cornelis Adrianus overleed in 1891 al na een dag, met als gevolg dat Frans direct boven de jongste zoon kwam, mijn grootvader Richardus Antonius Welling (1892-1974).

In dit verhaal is Frans weliswaar de hoofdpersoon, maar eigenlijk weet ik heel weinig van hem. Mijn kennis over Frans is gebaseerd  op gegevens en documenten over hem die ik op het internet heb kunnen vinden. Toch verdient ook Frans, dat ik wat over hem vertel.

Frans Welling

Toen wij nog op de Bredeweg in Amsterdam woonden, kwam mijn opa geregeld een paar dagen bij ons om in huis, meestal op verzoek van mijn moeder, verschillende klussen te doen. Zo heeft hij zowel beneden als boven alle bruine kamerdeuren glad gemaakt door ze te betimmeren met een plaat hardboard. En ze daarna wit te schilderen. Dat gaf veel licht in huis.

Tijdens die klusdagen ging opa vaak ’s avonds op bezoek bij zijn broers en zus die in Amsterdam woonden. Ik kan me niet herinneren, dat hij ooit bij oom Frans op bezoek is geweest. In de familiekring werd ook niet vaak over oom Frans gesproken. Frans en zijn vrouw woonden weliswaar ook in Amsterdam, maar als jongen heb ik nooit geweten in welke straat. Het is mij niet duidelijk waarom Frans in de familie zo’n buitenbeentje was. Ik kan het niemand meer vragen, alle betrokkenen zijn overleden.

Daags na zijn geboorte ging vader Adrianus de geboorte van Frans bij de Gemeente Amersfoort aangeven. Daarbij waren Jacobus Hoogland en Johannes van der Geld de getuigen. Ik veronderstel, dat de kleine Frans op diezelfde 10^e maart 1888 zal zijn gedoopt.in de kerk op “t Zand.

Het enige dat ik over de jeugd van Frans kan vertellen is, dat hij in zijn jonge jaren voor meubelmaker geleerd moet hebben en dat hij vanaf 1907 in Amsterdam heeft gewoond. In Amsterdam heeft Frans zijn aanstaande leren kennen. In 1910 was hij getuige bij het huwelijk van zijn zus Cor (1883-1968) met Piet Despomare (1885-1963) en in 1911 bij het huwelijk van zijn broer Leo (1886-1950) met Henrica Maria Antonia Hoefnagel (1886-1969).

Net als veel familieleden trok Frans naar de hoofdstad op zoek naar werk, toen hij op eigen benen kwam te staan. Aanvankelijk bewoonde hij een kamer, eerst in de Eglantierstraat en later in de Spuistraat. Na 1913 hadden Frans en zijn echtgenote zelfstandige woningen in Amsterdam.

 

Huwelijkskate Welling x Seuters

Het burgerlijk huwelijk tussen Frans en Bernardina Josephina (Dina) Seuters werd voltrokken op het gemeentehuis van Amersfoort op 14 april 1913, nadat ze op 27 maart daaraan vooraf gaand in ondertrouw waren gegaan.. Frans was toen 25 jaar oud en Dina 27 jaar. Hun getuigen waren Jan Willem Keizer, Frans’ broers Ko en Dirk en zwager Evert Willigenburg. Wanneer het kerkelijke huwelijk plaats vond, weet ik niet.

De altijd opgewekte Dina werd in Zwolle geboren op 23 maart 1886. Haar ouders waren wagenmaker Roelof Seuters en Susanna Veldman. Dina kwam uit een groot gezin. Speciaal voor haar bruiloft verhuisde ze uit Amsterdam tijdelijk naar Amersfoort. Ze zal een kamer gekregen hebben bij haar aanstaande schoonouders. De Amersfoortse kranten maakten daar melding van. In die tijd berichtten de kranten nog wie nieuw in de stad waren komen wonen en wie vertrokken waren. Na de voltrekking van hun huwelijk hebben Frans en Dina nog korte tijd ingewoond bij de ouders van Frans. Op 24 april 1913 konden Frans en Dina hun eigen woning in de Nicolaas Beetsstraat op nummer 91 in Amsterdam betrekken. Na vijf verhuzingen binnen de stad kwamen ze uiteindelijk in 1957 in de Akbarstraat in de buurt van het Bos en Lommerplein in Amsterdam West terecht,. Frans werkte als meubelmaker in het Amstelhotel.

Verhuizing van Amsterdam naar Amersfoort

Op 30 juni 1915 werd het eerste kind van Frans en Dina geboren, dochter Margaretha Catharina, die vernoemd werd naar haar grootmoeder van vaderszijde. Daar hun dochter zwakzinnig was brachten Frans en Dina haar in 1921 onder in Huize Boldershof in Druten, waar nonnen haar verzorgden.

Zoon Rudolf Leonardus aanschouwde het eerste levenslicht op12 oktober 1919. Rudolf, die ook Ruud of Dolf werd genoemd, was een bekende Rotterdamse kunstkriticus, over wie ik eerder schreef. Dolf overleed op 26 maart 2015 in Laren in het Rosa Spierhuis.

Na Dolf kregen Frans en Dina nog een dochter, die momenteel hoogbejaard is. Vanwege haar privacy vertel ik verder niets over haar.

 

Amsterdamse gezinskaart Franciscus Joseph Welling

Wanneer we de onderstaande foto van Frans en Dina bekijken, dan dringt zich de gedachte op, dat zij op latere leeftijd genoten van het leven. Vooral tijdens vakanties, zoals op de foto op de trappen van een hotel, met, vermoedelijk, de broer van Dina en diens echtgenote.

Frans en Dina, links

Dina was een ondernemende vrouw, voor wie het welzijn van haar dierbaren voorop stond, zo leert ons haar bidprentje. Dina overleed, voorzien van het Heilig Oliesel, op 10 maart 1960. Vier dagen later werden haar stoffelijke resten begraven op het RK Kerkhof Buitenveldert in Amsterdam.

Twee jaar na de dood van zijn echtgenote, om precies te zijn op 1 mei 1962, verhuisde Frans naar bejaardenhuis St. Bernardus k.3, dat gelegen was langs de verlengde Elandsgracht in de Nieuwe Passeerderstraat nr. 2. Al schrijvende komt bij mij de herinnering naar boven, dat mijn grootvader bij ons vandaan wel eens bij zijn broer in St. Bernardus op bezoek ging. Ik geloof zelfs dat ik een keer met hem mee geweest ben. Oom Frans was dus niet het buitenbeentje, dat ik aanvankelijk dacht. Ik kan me de man overigens werkelijk niet voor de geest halen. Aan het begin van de 21^ste eeuw werd het verouderde gebouw van St. Bernardus gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw.

 

St. Bernardus, Amsterdam

Frans overleed in St. Bernardus op 80-jarige leeftijd op 3 juli 1968. De gemeentelijke geneesheer L. Woltering heeft de akte van zijn overlijden opgesteld. Ook Frans werd begraven op het RK Kerkhof Buitenveldert.

Tiel, 7 januari 2020