Genealogisch blog 105

Risico (2)

Wie genealogisch onderzoek doet mag nooit achterover leunen met de gedachte, dat het onderzoek naar een bepaalde persoon, laat staan naar een hele familie af is. Dat is een groot risico. Ik schreef daar begin dit jaar al over in Genealogisch blog 6. Sindsdien dacht ik regelmatig, dat ik van sommige personen, zoals mijn vader, echt alles wist wat er maar te vinden is. Een illusie, want in de afgelopen maanden vond ik zelfs over hem nog nieuwe informatie, zoals zijn lidmaatschap van “De Wevers”.

Gisteren werd ik er nog eens mee geconfronteerd, dat je het wel kunt denken dat je alles over iemand weet, maar dat het echt niet zo is! Er is altijd nog wel wat te vinden over een bepaalde persoon. Probleem is echter meestal, dat je niet weet waar je moet zoeken om bij nieuwe informatie te komen. Maar met een beetje geluk kun je op Internet over bepaalde personen nog hele interessante zaken tegenkomen. Natuurlijk zijn in dit opzicht fysieke bezoeken aan archieven niet te versmaden.

Vaak surf ik over het internet op zoek naar afbeeldingen van personen uit mijn stambomen. Ik voer dan ofwel voor- en achternaam in ofwel alleen de achternaam en wacht af welke afbeeldingen op het scherm verschijnen. De meeste heb ik al vele tientallen malen gezien, enkele ken ik nog niet zo goed en die bekijk ik nog een keer op de oorspronkelijke site waar de afbeelding vandaan komt. Af en toe heb ik geluk en vind ik iets nieuws, zoals gisteren.

Op de hierboven beschreven wijze surfde ik over het internet en vond een afbeelding van het Van Haeftenwapen die ik niet kende. Met twee klikken was ik op de oorspronkelijke site waarop de afbeelding te vinden is: het Frans Halsmuseum in Haarlem.

Van Haeften in het Frans Hals Museum (detail)

Het museum blijkt in zijn collectie negen stukken te hebben, die met de familie Van Haeften te maken hebben. Vijf daarvan waren mij onbekend. De portretten zijn mij alle bekend, over het vermoedelijke portret van Anne Brigittus van Haeften vertelde ik al in Genealogisch blog 32 met de titel “Schilderij”.

De mij tot nu toe nog onbekende stukken hebben op de een of andere manier iets te maken met Laurentia Clara Elisabeth van Haeften. Dat Laurentia veel deed aan genealogie, liet ik ruim een maand geleden al weten in het verhaal “Zo moeder, zo dochter”. Laurentia heeft met kwartierstaten en een wapenbord de adellijke afkomst van zichzelf en van haar echtgenoten willen laten vastleggen door bekende en onbekende kunstenaars. Daaronder bevinden zich een paar prachtige stukken, zoals hieronder.

Kwartierstaat van de families Hasselaar en Van Haeften, Frans Halsmuseum

Ik sluit niet uit, dat Laurentia zichzelf ook aanzienlijke artistieke kwaliteiten toedichtte. Het museum noemt haar als maker van de van Adriaan Cornelis Fabricius. Ik kan me daarin goed vinden. In ieder geval is het een waardevol stuk.

 Kwartierstaat Adriaan Cornelis Fabricius, Frans Hals Museum

Deze kwartierstaat past goed bij andere genealogische uitingen van Laurentia, die zich in het Noord Hollands Archief in Haarlem bevinden.

Door de vondst bij het Frans Hals Museum werd ik weer met mijn neus op de feiten gedrukt: een stamboomonderzoeker is nooit uitgewerkt. Ik besefte andermaal, dat een genealogische publicatie (haast per definitie) niet meer is dan een tussenrapportage.

Tiel, 14-10-2016