De verovering van Bommel (2)
De kleinzoon van Dirck
van Haeften, die in 1511 met een list Zaltbommel op de Bourgondiërs
veroverde, herhaalde 61 jaar later het kunststukje van zijn grootvader door de
stad met een soort Paard van Troje in 1572 op de Spanjaarden te veroveren.
De kleinzoon heette net als zijn
grootvader Dirck en was in 1525, vermoedelijk in Gameren, geboren als oudste
zoon van de negen kinderen van Johan van Haeften (1507-1549), Heer van Gameren,
en Lucretia van Brederode (ca. 1500-ca. 1585). Moeder Lucretia was een
bastaarddochter van Reinoud III van Brederode en een "nanicht van het
echtebed" van haar man Johan. Over het privé leven van Dirck is weinig
anders bekend dan dat hij trouwde met Margaretha van Duivenvoorde (ca.
1540-1624). Zij was de dochter van Dirck van Duivenvoorde, baljuw en dijkgraaf
van Schieland, en Baerte Pieters van Rhoon. Voordat Margaretha met Dirck in het
huwelijk trad was ze non geweest in het
klooster van St. Jan in Koningsveld (vlak buiten Delft). Het huwelijk tussen
Dirck en Margaretha bleef kinderloos. Dirck overleed in 1578. Enkele jaren
later hertrouwde Margaretha met Alexander Wischart. Zij overleed in 1624.
Hoewel Dirck in 1544 beleend werd
met het Huis Wadestein in Herwijnen, droeg hij, nog steeds minderjarig, dit
huis in 1549 over aan zijn oom Allard. Dirck koos er zelf voor zich aan de
overkant van de Waal in Gameren te vestigen, nadat hij in 1549 het Huis Gameren
van zijn vader had geërfd.
Huis Gameren,
tekening door H. Spilman (1721-1784), Collectie Gemeentemuseum Arnhem
|
Er is weinig of niets over Dirck
bekend in de daarop volgende jaren. In 1565 liet hij weer van zich horen. De
Tachtigjarige Oorlog stond op het punt uit te breken. Als kurisser (zware,
elite ruiter) was Dirck in dienst van Hendrick van Brederode (1531-1568)
evenals zijn zwager Alexander van IJsselstein (†1597). Van Brederode was een van de leiders van het verzet tegen
landvoogdes Margaretha van Parma (1522-1586). Dirck moet ongeveer in die tijd
het katholieke geloof de rug toegekeerd hebben en zich hebben aangesloten bij
de reformatie. Door zijn dienst voor hem kon Dirck, zo liet Van Brederode
weten, zijn functie als schepen van Zuilichem niet waarnemen, ondank zware druk
van de ambtman van Bommel, de Bommeler- en Tielerwaard. Via Alexander van
IJsselstein hadden de beide mannen nauwe contacten met Prins Willem van Oranje,
die getrouwd was geweest met de zus van Van IJsselstein Anna van Buren
(1533-1558). Dirck vergezelde de Prins van Oranje met twee paarden.
In 1566 trad Dirck van Haeften,
die de geuzenpenning droeg, toe tot het Verbond
der Edelen, waarvan ook verre neef Frans van Haeften lid was. In 1568
daagde Alva zowel Dirck als Frans van Haeften voor zijn beruchte rechtbank, De Raad van Beroerten,
in Antwerpen. Het Hof van Gelre had Alva laten weten, dat Dirck lid van de
Geuzen was. Dirck en Frans kwamen beiden niet opdagen, werden bij verstek
veroordeeld tot verbanning en verbeurdverklaring van hun goederen en vluchtten
het land uit, vrijwel zeker naar Duitsland, waar ze in contact stonden met
Willem van Oranje. Ook Hendrick van Brederode werd veroordeeld, maar hij was
inmiddels overleden. De getuigenis van de pastoor van Gameren van 5 november
1568 vormde een belangrijke bijdrage tot zijn veroordeling:
“Gevraecht zynde na de persoon van Dirck
van Haeften, geweest hebbende dagelicx Heer van Gameren, segt die selve altyt
geweest te zyn van den huyse van Brederode, ....., ende de voors. Dirck van
Haeften wylen Heeren Hendrick van Brederode in zyne zaecke der troublen
angaende aenhengich geweest te zyn, zoe zy gehoert hebben ende als die gemeene
faem is. ..... Ende angaende die persoen van Alexander van Ysselsteyn .....
segt hy somtyt te syn op Gameren ende somtyt elders, ende geen seekere plaetze
te holden. Wyders gevraecht zynde off hy gedragen heeft idt goesen teyken aen
een rode sloeyer oft nyet, segt hy hem ’t zelve om den hals te hebben sien
hebben, ende somtyts nyet ende naest omtrent een jaer herwerts off minder
tselve hem nyet en heeft sien dragen.”
Dirck heeft vermoedelijk zijn
veroordeling zien aankomen, want op 28 maart 1567 heeft hij de heerlijkheid en
het Huis in Gameren met alle bijbehorende goederen, het collatierecht van de
kerk in Gameren en al zijn inkomsten uit geestelijke goederen verkocht aan zijn
katholiek gebleven moeder. Desondanks werden al zijn goederen toch verbeurd
verklaard.
Bord ter herinnering van de inname van Bommel
door Dirck van Haeften 1572
|
Dirck echter was in 1572 weer
terug in de Lage Landen en veroverde met een klein legertje, onder wie luitenant
Johan Tengnagel, Zaltbommel op de Spanjaarden op 31 juli van dat jaar. Net als
zijn grootvader Dirck in 1511 de Bourgondiërs verraste met een schip met
rijshout, verschalkte Dirck de Spaanse stadswacht bij de Bossche Poort met een
wagen vol hooi, waaronder Geuzen verborgen zaten. Daardoor behoorde Zaltbommel,
samen met Buren, tot de eerste twee steden in Gelderland, die de zijde van de
Prins van Oranje en de reformatie kozen. De Geuzen wilden direct na de
verovering van Bommel de kerken en kloosters in de stad gaan plunderen, maar
daartegen kwamen de burgers van Bommel in het verweer. Zonder dat in de
Maartenskerk één beeld was bestormd, werden de Geuzen de stad uitgezet en werd
in alle rust de reformatorische eredienst ingevoerd.
Als dank voor de verovering van
Bommel benoemde de Prins, die in 1573 hoogstpersoonlijk een kijkje in
Zaltbommel kwam nemen, Dirck tot Gouverneur van de stad, legerde er een
garnizoen Schotse huurlingen en liet de verdedigingswerken versterken. Met
mooie beloften probeerde Alva Dirck toch nog over te halen de Spaanse zijde te
kiezen. Tevergeefs.
Kasteel Waardenburg |
Toch gaven de Spanjaarden Bommel
niet zo maar op, de stad lag op de belangrijke route van Brussel naar Utrecht
en Holland. Dirck was voorbereid op een nieuwe strijd. In april 1574 veroverde
hij Kasteel Waardenburg op de Spanjaarden. Bij die gevechten raakte Dirck gewond
aan zijn been. Toch ging hij in Bommel voor in de strijd, nadat hij de stad in
staat van verdediging had gebracht door de molens buiten de stad te laten
afbreken. De Spaanse troepen onder leiding van Gillis Berlaymont
(1540-1579) hadden zich vooral aan de westzijde van de stad verschanst. Vanuit
Tuil, aan de overkant van de Waal, beschoten ze Zaltbommel regelmatig. Bij een
van de gevechten wist Dirck nauwelijks te ontkomen. Hij raakte zijn geweer en
zijn paard in de strijd kwijt, te voet moest hij naar de stad terugkeren.
Beleg van
Zaltbommel, 1574, schilderij van G. de Hoog 1909, Museum Stadskasteel
Zaltbommel
|
Het beleg van Bommel door de
Spanjaarden duurde tot begin oktober 1574, toen namen zij de wijk, daartoe
gedwongen door het hoge water na het doorsteken van dijken. Voordat ze
vertrokken, brachten de Spanjaarden vrijwel onherstelbare schade aan aan
Kasteel Gameren.
In de daarop volgende jaren
trachtte het stadsbestuur van Bommel onder de zware lasten van het Schotse garnizoen
van de Prins uit te komen. Willem van Oranje voelde hier echter totaal niets
voor en stond in deze kwestie lijnrecht tegenover Dirck van Haeften, die hij in
een brief van maart 1577 nog “zijn getrouwe” had
genoemd. Al dan niet onder druk van de Prins legde Dirck kort daarna zijn
functie van Gouverneur neer. Hij keerde niet meer terug naar Gameren en
overleed in 1578. Zijn weduwe hertrouwde en verkocht Gameren in 1617 aan Judith
van Haeften, een zus van Dirck, die getrouwd was met Wessel Tuppingh, diens
schrijver (secretaris). De resten van het zwaar beschadigde Kasteel Gameren
bleven nog tot het einde van de 18e eeuw in bezit van de Ophemertse
tak van de familie Van Haeften, terwijl de erfgenamen van Dirck door de Prins
in het bezit kwamen van de Hertogenwaard en de Gravenwaard bij Gameren.
In 2004 werd Dirck van Haeften
genomineerd voor de prijs van allergrootste Bommelerwaarder, uitgeschreven door
de huis-aan-huiskrant De Toren. De prijs ging uiteindelijk naar meteoroloog
Buys Ballot, de oprichter van het KNMI. Dirck van Haeften haalde niet de eerste
tien in de eindrangschikking.
Tiel, 16-03-2017
Meer weten? Lees:
J.N.A. Groenendijk, Dirck van Haeften, ca. 1530-1678, Heer van Gameren en Gouverneur van
Zaltbommel, in Biografisch Woordenboek Gelderland, deel 4, Redactie dr.
J.A.E. Kuys e.a., Verloren Hilversum, 2004
Geen opmerkingen:
Een reactie posten