Bank
Jaren geleden was het even
wennen: thuisbankieren. Al je bankzaken regelen via internet. Destijds vroeg je
je nog af of het wel veilig was. Tegenwoordig weet je niet beter. Vrijwel alle
contacten met de bank verlopen via internet of via de “muur”. Een heel enkele
keer kom je nog op een kantoor om geld te storten, maar wel in de automaat. Vreemde
valuta inwisselen is bijna niet meer mogelijk. Het wekelijkse bezoek aan een
bankkantoor op vrijdagavond om geld te halen voor de volgende week is compleet
verdwenen. De automatisering maakte minder handen nodig, computers hebben het
werk overgenomen en zullen dat in de toekomst in toenemende mate blijven doen,
zoals een bank vorige week nog liet weten. Maar, o wee, als het systeem
vastloopt, dan zijn we in last. Groeiden de banken in het verleden alleen maar
qua personeelsbestand, tegenwoordig volgen de reorganisaties elkaar in rap tempo
op. Werken bij de bank geeft niet meer die zekerheid van vroeger.
In tal van steden, en zeker in de
dorpen, zijn bankgebouwen uit het straatbeeld verdwenen. Van de tientallen bankbedrijven
uit mijn jeugd zijn er nog slechts enkele over. De ene fusie na de andere vond
in de tweede helft van de vorige eeuw plaats. Wie weet nog uit welke banken ABN
Amro is ontstaan? Of Ing?
 |
|
Jo van Straaten aan
het werk
|
Mijn schoonvader, Jo van Straaten,
begon zijn carrière al op jonge leeftijd bij de Amsterdamsche Bank op de
Amstelveenseweg in onze hoofdstad. Hij had net de MULO af. Zeker na de oorlog
verliep zijn carrière zoals die van de meesten van zijn collega’s. Steeds een
treetje hoger binnen de organisatie, terwijl de naam van de bank regelmatig
veranderde. Eind jaren ’60 van de vorige eeuw was de bank niet alleen zijn
werkgever, maar zorgde ook voor zijn ontspanning en die van zijn gezin. In
huize Van Straaten werd fanatiek getennist bij tennisvereniging Amroba. Mijn
schoonvader genoot ook van de andere voordelen van het werken bij de Amro Bank,
zoals kaartjes voor de Europacupwedstrijden van Ajax. Op een gegeven moment
ging hij zich specialiseren in de fiscale aangelegenheden van de clientèle van
de bank. Hij deed het niet slecht, mijn schoonvader. Als één van de eersten op
de Bredeweg had hij een auto, weliswaar een Dafje, maar toch.
Het werken bij de bank was in die
jaren als het werken bij de overheid. Je salaris groeide ieder jaar met de
inflatie mee en vaak wat meer, je bouwde een goed pensioen op en de kans dat ze
je zouden ontslaan was absoluut nihil. De bank en de overheid boden hun werknemers
absolute zekerheid tot ver na hun pensioen en uitstekende secundaire arbeidsvoorwaarden.
 |
|
Jany van der Veen
|
Vanuit die zekerheden stimuleerde
mijn schoonvader zijn goede vriend Jany van de Veen om
niet alleen met het onzekere bestaan van trainer bij Ajax door het leven te
gaan, ook al had hij ene Johan Cruijff ontdekt, maar daarnaast ook te zorgen
voor een stevige terugvalbasis. Voor Jany was dat iets in de drukkerij, meen ik
me te herinneren. Jany woonde met zijn gezin, evenals als mijn schoonvader, op
de Bredeweg in de Watergraafsmeer, net op het hoekje met de Hogeweg boven boekhandel
Schaling.
Vlak voor mijn afstuderen bood
mijn schoonvader mij aan na te gaan of er bij de bank een baan voor mij zou
zijn. Dan zou ik ook kunnen profiteren van alle voordelen, die het werken bij
de bank had. Tot elke dag in het pak naar de bank te gaan en daar achter een
bureau te zitten achtte ik mijzelf niet in staat. Ik zocht een dynamischer
werkkring. Ik hoefde daarvoor niet lang te solliciteren. Drie dagen na de
diploma-uitreiking ging ik in Harderwijk aan de slag. Een nieuwe woning was
binnen enkele weken beschikbaar.
Tiel, 22-11-2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten