Genealogisch blog 123

Vijf heren in Amersfoort

Op 25 november jl. kwamen in Amersfoort vijf heren bij elkaar. Eigenlijk zouden het er zes zijn, maar één was verhinderd door werkzaamheden. De samenkomst van de heren was de uitvoering van een afspraak die vier van hen een jaar eerder hadden gemaakt.

De mannen kwamen niet samen bij één van hen thuis, maar hadden afgesproken in de hal van Museum Flehite. De afspraak was om 10.30 uur. Degene die het geheel had georganiseerd, was er al om 10.00 uur. Hoewel het museum nog gesloten was, liet een vriendelijke schoonmaakster hem binnen en, toen ze vernomen had waarvoor hij kwam, bood ze hem koffie aan. De anderen arriveerden enige tijd later en kregen ook koffie. De conservator van het museum, met wie de afspraak gemaakt was, liet weten enigszins verlaat te zijn. Voor de heren geen probleem, dat gaf hen de gelegenheid kennis te maken met de nieuwkomer in de groep uit Amstelveen. De anderen waren blij elkaar na een jaar weer te zien.

Het duurde niet lang of de conservator meldde zich. Hij begroette de heren, die zich allen als “Welling” voorstelden en vroeg waarvoor ze ook al weer gekomen waren. De organisator hielp hem uit de droom. Ze waren gekomen voor het affiche, dat de opvoering aankondigde van een het stuk “De boot komt nooit te laat”, dat onder regie van zijn vader, Albert Welling, opgevoerd zou worden door de gidsen en verkenners van “St. Ansfridus” op 29 en 30 april 1947 in theater Amicitia in Amersfoort.

Affiche, (eigendom: Museum Flehite)

Na het affiche bekeken en gefotografeerd te hebben gingen de heren het museum rond. Tijdens de rondgang voerden de mannen geanimeerde gesprekken over Amersfoort en hun familie. De vitrines, die een beeld gaven van Amersfoort tijdens de beide Wereldoorlogen maakten veel indruk, vooral omdat één van hen van oorsprong Joods was en de heeroom van een ander in Kamp Amersfoort had gezeten.

Na het museum volgde een lunch in Restaurant Spui aan de Westsingel, waar de heren als eerst een toast uitbrachten op elkaar en de familie. Tijdens het nuttigen van gerookte zalm, kroketten en caesarsalade stokte het gesprek geen seconde. Ze leerden (weer) veel over elkaar. De ober maakte een foto van de vijf aan tafel.

Vijf heren Welling

Na de lunch liepen de vijf via ’t Zand naar de Bloemendalsestraat. Daar bevindt zich nog een oud tolhuis, waar kooplieden vroeger belasting moesten betalen wanneer ze met hun koopwaar in de stad aan de man wilden brengen. In de muur, die het tolhuis scheidt van de pas ontdekte begraafplaats van de Amersfoortse Portugese Joden, is een steen ingemetseld, die afkomstig is van het voormalige tolhuis aan de Utrechtsestraat aan de andere kant van de stad. Theodorus Johannes Welling, een broer van de gemeenschappelijke voorvader van de vijf heren, heeft die steen destijds cadeau gedaan aan Museum Flehite, vlak voor zijn verdwijning naar Argentinië. Bij de restauratie van het tolhuis aan de Bloemendalsestraat heeft het museum de steen daar in de muur laten zetten.

Steen van het tolhuis aan de Utrechtsestraat

Natuurlijk konden de heren hun bezoek aan Amersfoort niet afsluiten zonder eerst nog een slokje te drinken in stadscafé “In de Groote Slok” op de hoek van Zevenhuizen en de Langestraat. De huidige uitbater werd er fijntjes aan herinnerd, dat de kroeg 100 jaar geleden eigendom was van opa of ome Dirk, de grootvader van één van hen. Het was dus eigenlijk hun kroeg. Onder het genot van hun drankje spraken de mannen over de enorme invloed die het geloof in hun jeugd nog had op het gezinsleven. Niet dat ze er schande van spraken. Met een zeker respect stelden ze vast, dat het geloof in hun jeugd binnen de gezinnen nog enorm bepalend was voor alles wat er gebeurde. Ieder had daarbij natuurlijk zijn eigen herinneringen.

Na ruim een uur verlieten de heren “De Groote Slok” en wandelden via de Hof, Langestraat en de Utrechtsestraat richting station of parkeergarage. Bij het afscheidnemen klonk een welgemeend “Tot volgend jaar”.

Tiel, 27-11-2016