Genealogisch blog 10

Metamorfoses van een huis

De ouders van mijn moeder woonden na hun huwelijk in 1922 eerst aan de Arnhemseweg en daarna tot 1931 op de Van Bemmelstraat in Amersfoort. Op dat laatste adres, waar mijn opa een hoveniersbedrijf was begonnen, kregen ze telefoon. Toen nog nieuws dat de krant haalde.

In 1931 verhuisden mijn gootouders met hun vijf naar het adres Kapelweg 42. Bij het huis lag een flinke lap grond, die geschikt gemaakt werd voor het telen van bloemen en potplanten. Er werd een stenen schuur gebouwd en een kas.

Ook in huis vond een verbouwing plaats. De voorkamer veranderde in een bloemenwinkel. Op 15 mei 1931 opende bloemenmagazijn “De Morgenzon” de deuren. De zaak ontleende zijn naam aan het feit, dat het zonlicht alleen ’s morgens direct de kas instraalde. Een advertentie in het Amersfoorts Dagblad van de volgende dag riep de clientèle op in het vervolg voor bloemen naar de Kapelweg te komen.

Advertentie in het Amersfoorts Dagblad van 15 mei 1931

                                    

De zaken gingen goed. Mijn opa hield zich vooral bezig met de aanleg en het onderhoud van tuinen en zijn kwekerij en mijn oma zwaaide de scepter in de winkel. Om reclame voor zijn zaak te maken, nam opa vaak deel aan het bloemencorso in Amersfoort. Ook op bloemententoonstellingen ontbrak hij niet. Op de bloemenveiling in Amersfoort was hij een graag geziene gast. De winkel liep zo goed, dat een binder in dienst genomen werd, al bleek mijn oma niet met elke binder even goed te kunnen  opschieten. Na de oorlog moest hun oudste dochter, die aanleg had voor het bindwerk, regelmatig bij springen, met name rond feestdagen.

Bloemenmagazijn De Morgenzon in 1950, op de voorgrond mijn nicht en ik

Eind jaren ’50 van de vorige eeuw liep de winkel niet meer zo goed en dus besloten opa en oma de zaak op te doeken. De winkel werd weer voorkamer met schuifdeuren naar de achterkamer, waar het dagelijkse leven plaats vond. De ruimte voor de winkel toverde opa om tot voortuin. Een groot bord wees mensen, die nog bloemen wilden kopen, naar de schuur.

Een paar jaar later werden voor- en achterkamer omgebouwd tot één grote huiskamer. De voor- en zijkant van het huis kregen een witte kleur. De ruimte tussen woonhuis en schuur werd overkapt. Het bedrijf van opa groeide uit tot een belangrijk hoveniersbedrijf in Amersfoort en omgeving. Aan de Hooglandseweg kocht mijn grootvader grond aan om een boomkwekerij te beginnen. Zijn oudste zoon kwam in het bedrijf. De aankoop van een kwekerij met oude druivenserres in Hoogland was de laatste grondaankoop. Mijn oom naam na een paar jaren de boomkwekerij en de aanleg en onderhoud van tuinen over.

Ik was als jongen de aangewezen persoon om op termijn het bedrijf aan de Kapelweg over te nemen. Mede daarom ging ik tijdens mijn studie aan voormalige de Rijks Hogere Tuinbouwschool in Utrecht bij mijn grootouders wonen. Tot een overname van het bedrijf is het nooit gekomen. Achteraf gelukkig maar.

Na de dood van mijn opa in 1972 bleef mijn oma nog een paar jaar op de Kapelweg wonen, voordat ze verhuisde naar een verzorgingshuis. De woning en de grond werden verkocht. Daarna liet men de beplanting in de voortuin flink groeien om vrij te zitten, zoals dat heet.

Links Kapelweg 42 in 2008

Tijdens sentimental journey door Amersfoort in 2008 bleek het huis enorm veranderd. Er was over de hele breedte een derde woonlaag opgebouwd. Het karakteristieke platte dak was verdwenen. Ik neem aan, dat tijdens deze laatste verbouwing ook centrale verwarming is aangelegd en andere moderne voorzieningen en dat de ramen voorzien zijn van dubbel glas. Zeer waarschijnlijk is aan de achterzijde het balkon boven de serre verdwenen.

Tiel, 04-02-2016